Dit is heel waar.

Het is vreselijk moeilijk om dementerende mensen naar het ziekenhuis te sturen voor onderzoeken. Dit komt omdat deze mensen heel gebonden zijn aan een vast ritueel. Als dat schema niet wordt nageleefd raken deze personen volledig overstuur. Een andere reden van hun reactie op de opname is dat deze mensen vaak gehecht zijn aan hun vaste verzorgers. Zijnde familieleden of de werknemers van de rust- en verzorgingstehuizen. Vaak is het ook zo dat de apparatuur waarmee men de onderzoeken uitvoert erg beangstigend is voor de gewone patiënten, dus je moet niet vragen wat het moet zijn voor een dementerende.

In ziekenhuizen weten ze vaak niet hoe ze met deze mensen moeten omgaan. Dit zorgt ervoor dat dementerende sneller over hun toeren zijn. Om dit dan weer op te lossen als ze terug zijn in het rusthuis of de thuissituatie gaan er enkele weken overheen.

1 Van de veel voorkomende verschijnselen is roepgedrag. In het ziekenhuis lossen ze dit vaak op door de mensen sedatiemiddelen toe te dienen. Dit is echter geen goede oplossing.

Zou er geen oplossing bestaan waardoor dat dementerende bewoners van rust- en verzorgingstehuizen kunnen gediagnosticeerd worden in hun vertrouwde omgeving?