Ipv. het kind op de rooster te leggen, kunnen ze zich beter eerst concentreren wat voor opvoeding ze thuis krijgt.

Jongeren willen hun grenzen leren kennen en daarbij kan het gebeuren dat ze al eens te laat thuiskomen. Als ouder maak je dan duidelijk waar de grens ligt, door heel concrete afspraken te maken, ook over de consequenties van te laat thuiskomen. Hiernaast zijn er ook ouders die drastische straffen nemen. Dat is geen aanrader. Deze werken bij tieners enkel tegenstrijdig gedrag in de hand. Een voorbeeld is dus het verzinnen van een ontvoering
Beter is het om een realistische straf te geven die je als ouder ook kan waarmaken.

Jongeren hebben in deze fase van hun ontwikkeling zowel grenzen nodig als ruimte om te kunnen oefenen met bepaald gedrag. Het vraagt van ouders om vertrouwen te hebben in hun kind. Verantwoordelijkheid leren dragen vraagt ook om over vrijheid te beschikken.
Door een gesprek te starten over 'uitgaan', kunnen ouders en jongeren ervaringen uitwisselen en een vertrouwensband opbouwen.
Als je deze vertrouwensband hebt, zal je kind ook niet meer verzinnen dat hij of zij ontvoerd werd. Ze zullen dan wel eerlijk zijn en vertellen wat er echt gebeurd is.