In het eigenlijke artikel stond ergens 'zie kader'. Wat je hieronder vind is die kader.

NVT - Hoe ver zou u gaan voor een jeans? Even ver als de jeans voor u? Van de katoenpluk tot de slotbewerking legt een jeansbroek 50.000 kilometer af: van Kazachstan (katoenpluk) over Turkije (tot garen spinnen), Taiwan (bewerken met chemisch indigo), Polen (weven), Frankrijk (doubleren), Italië (knopen en klinknagels produceren), Filipijnen (assembleren) tot Griekenland (slotbehandeling).

Om één enkele jeans te fabriceren is soms tot 10.000 liter water nodig. Katoen wordt in monocultuur geteeld om het te beschermen. Dat kan tot bodemerosie leiden. Katoenvelden worden vaak kunstmatig geïrrigeerd, waardoor bodemverzilting optreedt. Zo is door intensieve katoenteelt het Aralmeer in Kazachstan vandaag nog amper een derde van zijn oorspronkelijke oppervlakte. Het water is er nu 2,4 keer zouter dan oceaanwater, met massale vissterfte tot gevolg. Voormalige havensteden en badplaatsen liggen nu in volle woestijn, op meer dan 100 kilometer van de kust. De katoenteelt maakt enorm veel gebruik van pesticiden. Jaarlijks wordt er bijna 2,6 miljard dollar aan uitgegeven. Voor één jeans zijn gemiddeld 325 gram pesticiden nodig. Experts schatten dat jaarlijks 3 miljoen mensen vergiftigingen oplopen als gevolg van het gebruik van pesticiden in de katoenteelt. Minstens 20.000 mensen sterven aan die vergiftiging. De marktprijzen voor katoen garanderen geen bestaansminimum voor de producenten. Daarom wordt katoenhandel als 'oneerlijk' bestempeld. In het seizoen 2007-2008 werd 146.000 ton biologisch katoen verbouwd. Dat is nog altijd maar 0,55 procent van de wereldproductie van katoen.

Het Nieuwsblad - 29 oktober 2009 (dezelfde bron als voor het artikel, dat was ik vergeten te melden)