Sorry maar ik denk dat je je hypothese verkeerd stelt. We verschuiven van doceren naar actief leren. Leerlingen leren om te leren op een andere manier. Deze neemt misschien meer werk en tijd in beslag, maar wat men eruit leert blijft meer hangen. We werken met ‘ervaringsgerichtheid’. We laten de leerlingen meer kennis maken met het dagelijkse leven, laten hen zelf ondervinden en opzoeken,… Leerlingen leren nog altijd, maar op een andere manier. Op cognitief vlak denk ik dat weinig verandert is. We geven als leerkracht niet meer alle kennis mee, we laten leerlingen zelf de kennis zoeken. Leerlingen leren door te doen. En dat leren blijft, vind ik, veel beter in hun hoofd zitten. Als je iets vanbuiten leert zonder herhaling, dan ben je na een dag al 10% vergeten en na een week herinner je je nog maar slechts 50%.

Ik durf daarom zelfs beweren dat we nu op cognitief vlak sterker beginnen staan. Leerlingen herhalen de leerstof in hun dagelijks leven doordat ze geleerd hebben waarom ze deze kennis en vaardigheden nodig hebben in hun omgeving. Ik geloof wel dat het voor leerlingen op deze manier niet makkelijker is. Bij doceren konden ze alles op hun laten afkomen, alles opnemen en dus (vanbuiten) leren. Leerlingen zijn het niet gewend geweest om zelf op zoek te gaan. Het is een grotere inspanning om hieraan te werken. Maar de resultaten lijken mij uiteindelijk toch beter. Zeker als je het bekijkt na een langere periode.