Zelfreinigend vermogen: nul


Een magistraat die heeft bekend dat de chauffeur van een beschaduwde zakenman hem ettelijke keren naar de hoeren heeft gereden. Is het denkbaar dat zo iemand eerst promotie maakt en intussen op een fraaie buitenlandse post zit? Niet velen zullen daar volmondig ‘ja' op antwoorden. Toch is het een paar jaar geleden gebeurd. Het voor de hand liggende vermoeden dat tegenover deze vriendendienst toch enige tegenprestatie moet hebben gestaan, corruptie dus, is merkwaardig genoeg nooit het voorwerp van een strafrechtelijk onderzoek geweest.


De Standaard doet het dossier vandaag uit de doeken. Het vereist enige aandacht om alle onderdelen van deze onverkwikkelijke geschiedenis te volgen. Maar vervolgens wordt het verhaal buitengewoon simpel: je kan je op het Brusselse gerecht kennelijk ongeveer alles permitteren. Iedereen weet ervan, maar niemand steekt een poot uit. Als er al iets gebeurt, dan is het de bestraffing van een kleine garnaal en de bevordering van de besmette magistraat.

Klinkt het bekend in de oren? Inderdaad. De parallellen met de zaak rond rechter De Tandt steken de ogen uit. Dat is ook de reden waarom de krant dit ogenschijnlijk banale verhaal heeft uitgespit. Op zich speelt het zich vermoedelijk in de marge van het echte Grote Nieuws af. Maar anderzijds legt het glashelder bloot waar het fout loopt bij Justitie. De onmacht van die instelling om het gewone huis-, tuin- en keukengesjoemel uit te wieden, schreit ten hemel.

Van enig zelfreinigend vermogen is geen sprake. In deze zaak staan bekentenissen op papier. De aanwijzingen over de manier waarop de magistraat zijn weldoener een wederdienst wilde bewijzen, liggen op de tafel. Wie, desnoods met een rekenmachine, kan narekenen dat één plus één twee is, kan moeiteloos een strafprocedure starten en een veroordeling verkrijgen. In plaats daarvan werd de betrokkene hoofd van de cel die toeziet op alle belangrijke financiële dossiers van het land.

Verwondert het nog iemand dat er zelden of nooit een veroordeling komt in een van die affaires? Verbaast iemand zich er nog over dat ze oeverloos aanslepen zonder eind in zicht en zonder dat iemand voor dat onvermogen om recht te doen geschieden, de verantwoordelijkheid opneemt?

Deze week deed zich in een van die dossiers, de zaak-Beaulieu, opnieuw een bizarre ontwikkeling voor. Het onderzoek, dat al bijna twintig jaar loopt, werd er op een nog langere baan door geschoven. Een van de minst belangrijke verdachten is ineens tot plaatsvervangend rechter benoemd, waardoor er een andere procedure moet worden gevolgd en heel wat werk opnieuw moet worden gedaan. Het woord ‘obstructie' staat in koeien van letters op de tonnen onderzoeksverslagen gekalkt, maar niemand ziet het of slaat er acht op. De braafste lezing is: knoeiwerk. Maar waar het steeds meer op lijkt, is: maffia.


DS, 26-09-2009 (Bart Sturtewagen)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB