Alleen gaat het niet meer


De timing laat er geen twijfel over bestaan: dit was een één-tweetje dat zorgvuldig was afgesproken tussen Washington en Brussel. De nieuwe secretaris-generaal van de Navo, Anders Fogh Rasmussen, reikte gisteren in zijn eerste grote toespraak de hand aan Rusland voor een nieuw begin in de relaties. Een dag eerder had de Amerikaanse regering de plannen van oud-president George W. Bush voor een rakettenschild in Europa grondig aangepast.


Het rakettenschild – ‘een schema dat niet werkt, tegen een dreiging die niet bestaat, in landen die het niet willen', zoals het omschreven werd door Zbigniew Brzezinski, de voormalige veiligheidsadviseur van president Carter – verzuurde onnodig de relaties met Rusland.

Aan langeafstandsraketten is Iran nog niet toe. De absolute prioriteit op kortere termijn ligt voor de VS elders: voorkomen dat Iran zijn kern- en rakettenprogramma verder ontwikkelt en dat Israël eenzijdig militair optreedt. In een geheim rapport van het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie dat gisteren uitlekte, staat dat Iran wellicht over ‘voldoende informatie' beschikt om een kernwapen te ontwikkelen en al tests uitvoerde die in die richting wijzen.

Als er straks ingezet wordt op nieuwe sancties tegen Iran omdat het weigert de verrijking van uranium op te schorten, heeft Washington de hulp nodig van Moskou binnen de VN-Veiligheidsraad. Ook hier spreekt de timing van Obama en Rasmussen voor zich: de komende dagen en weken staat de kwestie-Iran ook op de agenda van de permanente leden van de Veiligheidsraad en Duitsland, van de G8 en van de G20.

We leven in wat de Amerikaanse journalist en auteur Fareed Zakaria het tijdperk van het post-Amerikanisme noemt: de VS blijven een supermacht, maar moeten meer en meer rekening houden met de opkomst van andere grote spelers: China, India, Brazilië en een Rusland dat niet langer van zins is met zich te laten sollen zoals ten tijde van wijlen Boris Jeltsin.

Het Internationaal Instituut voor Strategische Studies in Londen vatte het tanen van de macht van de VS van de week netjes samen: ‘Nationaal mag Obama campagne hebben gevoerd met de slogan Yes, we can, internationaal zal hij steeds vaker moeten zeggen No, we can't.' Alleen gaat het niet meer. Ook voor de nieuwe, flexibele versie van het systeem voor raketafweer waaraan de VS nu denken, kijkt de regering-Obama in de richting van de Navo en dus van de Europese bondgenoten.

Voor de haviken en Bush-nostalgici (ze bestaan echt) in Washington zullen de demarche van Rasmussen en de koerswijziging van Obama overkomen als een teken van zwakte, terwijl het een teken van realisme is. De Russische reactie de komende maanden in het Iran-dossier zal aantonen of het geen naïviteit was.


DS, 19-09-2009 (Bart Beirlant)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB