Oud-stafhouder: "Sfeer van onderlinge welwillendheid heerst op Brusselse rechtbank"


"Een doofpotoperatie", heette het meteen. Maar is de heisa rond rechter Francine De Tandt niet buiten proportie? Carl Bevernage, oud-stafhouder en advocaat, snijdt in Knack de affaire op maat.


Bevernage: "De lening van De Tandt - als die informatie tenminste klopt - vind ik het allerdelicaatste aan de hele zaak.""De zaak-De Tandt is een dossier van secundair belang, maar de voorbije dagen wekte ze de indruk dat het Brusselse gerecht helemaal verrot is en compleet hervormd zou moeten worden. Maar het is niet verrot, en het hoeft ook niet van vooraf aan hervormd worden. Ik ben geen paleisrat, maar ik heb niet de indruk dat er fundamenteel vreselijke dingen zijn gebeurd", meent de Brusselse advocaat en oud-stafhouder Carl Bevernage, die ook acht jaar actief was bij de Hoge Raad voor de Justitie.


De Tandt te dienstbaar

"Het leek wel alsof de hel zou losbarsten. Kranten en tijdschriften berichtten over de ergst denkbare vormen van beïnvloeding, vanuit de ene of de andere hoek. Ik kan me vergissen, maar ik gelóóf het niet. Ondertussen is immers gebleken dat er tijdens de bewuste huiszoeking bij advocaat Robert Peeters in 2004 geen ontwerpvonnis van Francine De Tandt is gevonden, maar een formulier om een eenzijdig verzoekschrift (waarbij de rechtbank uitspraak doet over een geschil zonder daarbij de andere partij in het conflict te horen, tenzij derdenverzet volgt, nvdr) in te dienen, in het handschrift van De Tandt. De Tandt is too forthcoming, ze is veel te dienstbaar. Ze zou partijen zelfs opbellen om preciseringen te vragen over een gepleite zaak zodat ze de debatten niet hoeft te heropenen en sneller een uitspraak kan doen.'


Is ze dan niet chanteerbaar door de hoge schulden die ze heeft, zoals sommigen beweren?

Carl Bevernage: De lening van De Tandt - als die informatie tenminste klopt - vind ik het allerdelicaatste aan de hele zaak. De Tandt, of haar broer, heeft een lening aanvaard van een toenmalige consulaire rechter van de rechtbank van koophandel. Ik vind het op zichzelf al vrij onbegrijpelijk dat De Tandt in deze zaak de 'gave des onderscheids' niet heeft gehad. Als bovendien zou blijken dat deze verhouding tot de consulaire rechter in het verleden ook haar beoordelingen zou hebben beïnvloed, en dat die persoon daar directe of indirecte belangen bij zou hebben gehad, dan zou dat verwerpelijk zijn. Maar tot nu toe zijn daar geen aanwijzingen voor gevonden.


Waarom is De Tandt eigenlijk ooit benoemd tot voorzitter van de rechtbank van koophandel?

Bevernage: Het fundamentele probleem van de Brusselse rechtbank is dat er een sfeer van 'onderlinge welwillendheid' heerst, waarbij al dan niet uitdrukkelijk wordt afgesproken wie de mandaatfuncties zal uitoefenen, gelet ook op het noodzakelijke taalevenwicht. Daardoor ontstaat een carrousel tussen de Nederlands- en de Franstalige magistraten aan het hoofd van de Brusselse rechtbanken, hoven, parketten en parketten-generaal, met bovendien een zogeheten links-rechtsverdeling. Op het moment dat er een voorzitster moest worden aangesteld bij de rechtbank van koophandel, was De Tandt de enige kandidaat. Als de timing niet goed uitkomt, heb je niet altijd de beste man of vrouw op de juiste plaats.


Blog HLN, 25/08/09 (belga/odbs)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB