Onethisch en weerzinwekkend


Het zag er moeilijk maar niet onmogelijk uit, twee jaar geleden. De partijen hadden voor de federale verkiezingen van 2007 wel tegenstrijdige dingen beloofd over asiel en migratie. En de gevoeligheden boven en onder de taalgrens lagen anders. Maar er was een compromis te vinden. Zeker als gekeken werd naar wat andere landen in Europa deden. Daarin zat een rode draad en die kon als leidraad dienen.


Opnieuw economische immigratie mogelijk maken, de misbruiken met de gezinshereniging en de snel-Belg-wet inperken, de asielwet bijschaven het uitwijzingsbeleid verfijnen en een duidelijkere beleidslijn vinden voor de regularisatie van uitgeprocedeerden die hier zo lang verblijven dat terugkeer niet meer redelijk is. Moeilijke kwesties, maar met creativiteit en goede wil was daar uit te geraken.

Toch geraakten we er niet uit. Het dossier verstikte in het algemene federale imbroglio na de verkiezingen van 2007. De opponenten in de regering wilden geen enkele toegeving doen, zeker niet toen de verkiezingen van 2009 naderden. Sommigen lieten de zaak liever verrotten. En de rest van de federale regering kon of wou hen niet dwingen tot redelijkheid.

Die verkiezingen zijn voorbij en nog is er geen redelijkheid. De jongste dagen escaleerde de zaak nog verder. Door het politieke schaakspel zijn er zelfs geen plaatsen meer om nieuwe asielzoekers - waarover tot nu geen enkel probleem bestond - op te vangen. Ze staan op straat. Een deel van hen brengt men onder in veel te dure goedkope hotels. Het is weer een nieuwe groep die in de tang wordt genomen in functie van het volgende partijpolitieke gevecht.

Er zitten veel verschillende groepen in dit dossier. Ze hebben elk een andere behandeling nodig. Ze krijgen één gemeenschappelijke behandeling: ze worden voor de gek gehouden. En dat leidt ertoe dat wie geen hoop zou mogen hebben, toch weer hoop krijgt, en dat wie hoop zou mogen koesteren, in het ongewisse wordt gelaten. Onethisch is dat. Weerzinwekkend.

Er is een merkwaardige toestand ontstaan waarbij pressiegroepen zoals het Forum Asiel en Migratie - die normaal 'moeten betogen' - redelijke beleidsstandpunten innemen en compromissen aanreiken, terwijl er vanuit 'het beleid' vooral onverantwoordelijke en onredelijke standpunten en daden komen.

Alles wat we als samenleving in huis hebben aan gezagsinstanties, heeft al oproepen gedaan voor redelijke oplossingen. De universiteiten. En laatst nog de hoofden van de erkende erediensten en levensbeschouwingen: het ultieme morele gezag. Maar het hielp niet. Je zou warempel een voogdijoverheid in het leven willen roepen die een commissaris kan sturen. Zoals een gouverneur een commissaris kan sturen naar een gemeente als kibbelende dorpspolitici hun gemeente aan het verknallen zijn.

Premier Van Rompuy, verlos ons van die schande.


DS, 15-07-2009 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB