actualiteitsforums - Enkele post bekijken - 'Ik doe dit voor mijn stad'

BOUWEN OP EEN TIJDBOM

Het is goed dat een buurtcomité of restaurantuitbater met bezwaren tegen een bouwproject naar de Raad van State kan. Maar dat een beslissing dan jaren op zich kan laten wachten, is volgens PATRICK MOENAERT ontoelaatbaar.

Twee berichten uit de pers, anno 2009. 3 juli 2009: De auditeur van de Raad van State adviseert om het uitvoeringsplan voor de Oosterweelverbinding te schorsen. Dit naar aanleiding van een klacht van een naburig restaurant in 2006 (dat is na drie jaar).

3 juni 2009. Na een procedure die dertien jaar aansleepte heeft de Raad van State de bouwvergunning van fuifzaal Lido in Leuven vernietigd (u leest het goed: na dertien jaar)

Dit zijn twee uitspraken van de (auditeur van de) Raad van State, respectievelijk naar aanleiding van een klacht van een naburig restaurant (Antwerpen) en van een buurtcomité (Leuven). We kunnen dit gerust aanvullen met tientallen andere beslissingen, ook uit de Brugse regio. Ik wil dit echter bewust niet vanuit een Brugse bril bekijken, maar vanuit een algemene maatschappelijke bekommernis. Zo kan het niet langer.

Want de restaurantuitbater of het buurtcomité zullen tevreden zijn, maar ook verontwaardigd. 'Door de tergend langzame uitspraak kan de overheid haar zin blijven doen en wij, als burger, blijven jaren in de kou staan.' Maar ook de betrokken overheden zullen verontwaardigd reageren. 'Hoe kunnen we beleid voeren en projecten realiseren als in deze dossiers na drie jaar of na dertien jaar een uitspraak volgt die het project volledig te niet doet.'

Deze twee voorbeelden tonen aan dat we op een uiterst professionele manier ons land in de vernieling aan het rijden zijn. Rechtvaardige en onafhankelijke rechtspraak is ons hoogste goed. Maar rechtvaardige rechtspraak betekent ook rechtspraak binnen een realistische termijn. Het is maatschappelijk totaal onverantwoord dat rechtspraak na drie of dertien jaar een bom kan leggen onder maatschappelijke projecten. Voor alle duidelijkheid: ik spreek mijn inhoudelijke waardering of afkeuring voor of van eerdere genoemde dossiers niet uit. Ik stel enkel dat we verkeerd bezig zijn met de afhandeling ervan. Wat Antwerpen betreft: laat men eens de rekening maken van de maatschappelijke kosten, van de talrijke studies, het werk van de honderden ambtenaren en van de initiatiefnemers van de actiecomités. Als blijkt dat er een procedurefout gemaakt is, waarom komt de auditeur daar pas nu mee op de proppen? Wat is er dan de voorbije drie jaar gebeurd? Bestaat er eigenlijk een redelijke manier waarop men de burger kan uitleggen waarom dit advies drie jaar op zich liet wachten?

Wat Leuven betreft: idem dito. Het kan toch niet dat een procedure dertien jaar duurt. Via de media vernam ik dat die eigenaar naar aanleiding van eerdere rechtspraak daar een kleine miljoen euro aan verbeteringswerken uitvoerde. En nu vernietigt de Raad van State de bouwvergunning?

Als we zo voort doen, komt ons land tot stilstand. Het enige 'positieve' aan deze manier van werken is dat we een heel leger van ambtenaren, juristen, bureaus, bedrijven,... aan het werk houden, weliswaar zonder resultaat. Want we kunnen geen enkel project meer realiseren, ons land is immobiel. En we dragen hieraan allen schuld. Als we bijvoorbeeld als centrumstad in Vlaanderen een maatschappelijk project willen uitvoeren, moeten we kilo's documenten produceren. Met de nodige inspraak. Met mogelijkheden tot bezwaren van omwonenden en actiecomités. Met beroepsprocedures tot bij de Raad van State. Dit is allemaal nodig en noodzakelijk. Maar waarom kan dit proces niet efficiënt én klantvriendelijk georganiseerd worden. Waarom zijn we zo masochistisch? En verplichten we onszelf, als beleidsvoerders, bijna om mensen teleur te stellen?

Als beleidsvoerder hoor ik van collega's op hetzelfde en andere bestuursniveaus en ook bij administraties dat zij dit standpunt beamen, maar er verandert niets. Bij deze dus een publieke oproep aan alle goedmenende ambtenaren, magistraten, politici: we werken allen voor de inwoners van dit land. Het is dan ook onze verdomde plicht om dat zo efficiënt en zo klantvriendelijk mogelijk te doen. Verwijs dit alstublieft niet opnieuw naar de zoveelste commissie of werkgroep. Begin daar zelf aan, vanuit uw eigen functie, van laag tot hoog. Als elk zijn verantwoordelijkheid neemt, krijgen we onze logge tank hopelijk op koers richting 21ste eeuw.

Patrick Moenaert (CD&V) is burgemeester van Brugge.

DS, 06-07-2009