Als toekomstig leerkracht Nederlands hecht ik veel waarde aan een correcte spelling en ik vind dat je dt-fouten dan ook altijd moet aanduiden op taken/testen/... Maar het is nu ook weer niet het einde van de wereld.

Zoals o.a. Liesanne al heeft vermeld, is het inderdaad moeilijker om iets juist te schrijven als de fout al 'ingebakken' is. Bij Engels en andere vreemde talen is dit net hetzelfde: eens leerlingen een foute uitspraak of spelling hebben geleerd, is het veel moeilijker om die terug af te leren en de correcte uitspraak/spelling toe te passen.

In het artikel vermeldt men ook dat als je 'houdt' al meer hebt gezien, je dit makkelijker zal schrijven dan 'ik houd'. Ik denk dat hier wel een kern van waarheid in zit, want een dt-fout die leerlingen vaak maken, is bv. het voltooid deelwoord van 'veranderen' of 'gebeuren' met een t op het einde schrijven, omdat er zo vaak 'verandert' of 'er gebeurt' in een tekst staat. Dat het deels een geheugenkwestie is, klopt wel volgens mij.

Tenslotte: bij mij zitten alle spellingsregels goed opgeslagen in het 'koppeke', maar jawel; ook bij mij was het afgelopen stageperiode zover. Heb ik toch wel een dt-fout gemaakt in de werkbundels van de leerlingen zeker!

Ik heb het eerlijk toegegeven en wie de fout als eerste vond, kreeg een lolly. Er wordt leerlingen (terecht) op het hart gedrukt dat ze geen dt-fouten mogen maken. Als je dat als leerkracht dan wel doet, vind ik wel dat je je fout moet toegeven. Leerkrachten zijn ook maar mensen.

Aan de verschillende reacties te zien, lijkt het me wel belangrijk dat leerlingen van jongs af aan de juiste spelling leren en inoefenen. Anders kunnen die dt-fouten nog lang aanslepen...