Wat pedagogisch verantwoord van die leerkracht! Niet dus!

Komaan zeg, alsof die jongen graag veel winden laat en het 'stinkende voorwerp' (wat vreselijk, die term 'voorwerp') van de klas is?

Er bestaat zoiets als de medische aandoening van extreme winderigheid. Klinkt je misschien grappig in de oren (en neen, daar bedoel ik geen woordspeling mee omdat het over winden gaat), maar voor mensen die eraan lijden is het allerminst prettig. Deze mensen komen dikwijls in een sociaal geïsoleerde positie terecht en kunnen niet meer 'normaal' functioneren in de maatschappij. Dat is nu net wat die leerkracht nog eens versterkt, door zo'n brief te sturen aan de ouders. Ik zou me net zorgen maken om de leerling, me afvragen of het probleem te verhelpen is. Waarom is de leerkracht geen rustig gesprek aangegaan met leerling en ouders? Waarom geen onvoorwaardelijke acceptatie van deze leerling die niets verkeerd doet, maar de pech heeft om last te hebben van meer dan normale winderigheid? Voelt de leerkracht zich daar misschien te goed voor, omdat de leerling in kwestie last heeft van flatulentie?

De jongen heeft een opgeblazen gevoel, de leerkracht een opgeblazen ego. De arrogantie!