Na de tornado


Tom Boonen opende (weer maar eens) dagenlang alle nieuwsuitzendingen. Een week nadat de storm rond Tornado Tom opstak, tracht MARC MERCY de impact van de cocaïneaffaire in te schatten.


Groot nieuws: Tom Boonen heeft geen twee, maar drie keer aan de cocaïne gezeten. Groot nieuws: Tom Boonen is niet ontslagen door Quick Step. Groot nieuws: Tom Boonen mag niet naar de Tour. Al was het grootste nieuws misschien toch wel de manier waarop de media omgingen met Vlaanderens Bekendste Vlaming. Het lijkt alsof weer enkele grenzen verlegd zijn.

Dat Boonens huis wordt belaagd, is niet nieuw. Dat hij van de Kempen tot diep in West-Vlaanderen letterlijk werd achtervolgd door de pers, deed bij gezond denkende mensen prinses Diana even herleven. Aan zijn kantoor in Wevelgem stapte Patrick Lefevere, de manager van Quick Step, in zijn wagen en reed (behoorlijk snel) naar de plaats van afspraak met Boonen. Dat dacht de wachtende pers alvast, dus werd ook Lefevere achtervolgd. Het was een afleidingsmanoeuvre, want in tussentijd kon Boonen rustig het kantoor van zijn werkgever binnenrijden. Allemaal hoogst vermakelijk, tot er eens ongelukken gebeuren...

Maar, terug naar de essentie. Die is dat cocaïne gebruiken wettelijk verboden is, maar buiten een sportwedstrijd niet wordt beschouwd als doping. Sportief gezien is het dus een steriele discussie of Boonen nu twee of drie keer betrapt is. Iedereen die een degelijke krant leest, wist eind vorig jaar al dat uit haaranalyse was gebleken dat Boonen in bepaalde periodes een regelmatig cocaïnegebruiker was. Drie keer is een belachelijk laag getal als het over zijn gedrag van de jongste jaren ging.

In interviews na de eerste affaire liet Boonen echter verstaan dat hij het nu echt wel begrepen had. Hij keerde terug uit het verderfelijke Monaco, vond zijn oude liefde terug - een meid met een bijzonder gezond gebrek aan glamourgehalte - en ging in de buurt van zijn met de voeten stevig in de nuchtere Kempengrond staande ouders wonen.

Het witte poeder was ver weg. Zo leek het althans. De realiteit blijkt anders en dus heeft Tom Boonen een probleem. Dat hij echt verslaafd is, lijkt uitgesloten. Hij zou dan niet enkel bij wedstrijdcontroles tegen de lamp lopen, hij zou ook Parijs-Roubaix niet op zo'n indrukwekkende wijze hebben gewonnen. De avonturen van zijn collega Frank Vandenbroucke hebben aangetoond dat permanent en langdurig gebruik van cocaïne nefast wordt.

Allicht klopt Boonens bewering dus dat zijn aprilse misstap ditmaal uitzonderlijk was. Er is echter geen enkele reden om het cocaïnegebruik van Boonen goed te praten of zelfs maar te minimaliseren. Dat tienduizenden anderen ermee wegkomen en Boonen niet omdat hij een coureur en een bekende mens is, is iets waar hij dan maar rekening mee moet houden. Als een politiecommissaris poogt te frauderen, een pastoor pedofiele neigingen heeft, een superflik te snel rijdt of een urgentiearts te veel drinkt, is de perceptie nu eenmaal ook anders dan bij een gewone burger.

Het woord voorbeeldfunctie lijkt voor velen hypermoralistisch, maar als sport een maatschappelijke waarde heeft en vedetten deze gezonde bezigheid promoten, dan vermijd je best de indruk dat cocaïne 'er nu eenmaal bijhoort'. Drugs (en doping) hebben al veel drama's veroorzaakt en levens kapotgemaakt.

En toch heeft Quick Step Tom Boonen niet ontslagen. Uiteraard niet. Zo dramatisch is de negatieve publiciteit voor Quick Step nu ook weer niet, terwijl de commerciële waarde van Boonen amper te overschatten is. Een ontslagen, maar sportief niet geschorste Boonen, wordt overmorgen in bijna elk ander team met open armen ontvangen. Het enige risico bestond erin dat sponsors heus niet om morele, maar om louter commerciële (crisis)redenen gebruik zouden maken van deze affaire om onder hun contracten uit te komen.

Toch zal Quick Step niet gelachen hebben met de escapades van zijn uithangbord. Al is het maar omdat ze zeer ongelegen komen in de juridische strijd met Het Laatste Nieuws, dat twee jaar geleden een serie zware aantijgingen lanceerde tegen de ploeg. De overgrote meerderheid was klinkklare nonsens, maar er stond onder meer ook dat er binnen Quick Step geregeld cocaïnefeestjes waren. Deze breed uitgesmeerde zaak zal zeker geen gunstig effect hebben als een rechter zich moet uitspreken over een mogelijke schadevergoeding.

Zoals algemeen verwacht beslisten de organisatoren van de Tour (ASO) Boonen te weren, terwijl de internationale wielerunie (UCI) een schorsing vanwege imagoschade aan de wielrennerij mogelijk acht. Boonens persoonlijk management overweegt processen tegen beide instanties. Een beetje onbegrijpelijk omdat de affaire op die manier nog langer in de actualiteit zal blijven, maar juridisch is het bijzonder boeiend of de argumentatie van ASO en UCI houdbaar is. Aangezien het cocaïnegebruik geen dopingzaak is, is het een privé-kwestie en kunnen beide organisaties dus ook ingrijpen als een renner belastingfraude pleegt, roekeloos rijgedrag vertoont of zijn vrouw mishandelt.

Om misverstanden te vermijden: ik vind het cocaïnegebruik van Tom Boonen verwerpelijk. Als een rechter dus zou oordelen dat dit recidivisme echt wel een sanctie verdient en Boonen - ver van alle schijnwerpers - eens een paar weken een handje mag toesteken in een instelling voor drugsverslaafden, zou dat voor hemzelf en voor alle kleine wielrennertjes in spe geen slechte zaak zijn.

Marc Mercy is chef sport. In Binnenpost blikt de redactie terug op de binnenlandse actualiteit van de afgelopen week.


DS, 16-05-2009

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB