Ook al zeggen veel mensen dat ze voor holebi's openstaan, in de praktijk is het meestal anders. "Mijn zoon mag trouwen en houden van wie hij wil, jongen of meisje!" en dan staat zoonlief plots echt met een jongen in de gang. Paniek overspoelt de ouders want die zien hun nakomelingen al verdwijnen en denken aan wat de rest zouden zeggen. Normaal gezien zou ik nu zeggen dat ik dat soort denken verkeerd vind. Dat je moet openstaan voor iedereen en niet je woorden ineens moet verdraaien. Maar spijtig genoeg is het zo, dat je enkel kan beseffen hoe je er echt tegenover staat als het zich voordoet. Zolang je daar geen ervaring mee hebt, kan je standpunt nog steeds omslaan. Iedereen moet ook leren om ermee om te gaan en omdat het nog steeds een taboe is, kunnen we het enkel leren op het moment dat het zich voordoet.

Het zijn niet enkel de ouders maar ook de jongeren. Onder jongeren heb je een vast fenomeen. Zodra iemand zich 'out' dan komen de roddels als: die kijkt altijd naar mij, o'nee die is waarschijnlijk verliefd op mij. De fantasie slaagt op hol en ineens staat er een totaal ander persoon voor je dan de vriend/vriendin die je kende alvorens hij/zij zich 'outte'.


En dan wilde ik nog een klein detailtje zeggen: Het stoort me verschrikkelijk hoeveel mannen er nog in het ouderwetse patroon denken. Open u ogen! Het is een nieuwe tijd. De vrouw staat nu ook haar baas en beslist zelf.