Ik ben het helemaal akkoord met Wim.
Die 3 'voorbeelden' die Bart geeft, zijn niet met elkaar te vergelijken om de redenen die Wim reeds gaf.
Ik heb nooit enige problemen gehad met een "andere" vorm van seksualiteit.
Ook in dit geval vind ik het niet zo 'speciaal'. Nu ja, hoe moet ik dit correct formuleren...
Trio's in bed zijn tegenwoordig al geen taboe meer en dit "koppel" (Nu gaan ze daar misschien toch een ander woord voor moeten zoeken
) trekt de grens iets verder door. Ook ik zou zeggen: Zij zijn er gelukkig mee, ik vind niet dat wij het recht hebben ze dat te ontzeggen.
Citaat:
|
Het lijkt me dat dat in deze relatie niet zo'n probleem zal zijn. Er is tenslotte al een andere partner (vreemdgaan = niet nodig), voor het geval ze één van de twee 'beu' zijn en als het met de ene botst, kan het met de andere nog wel goed gaan
|
Dit vind ik wel een grappige opmerking. Ik ben wel eens benieuwd of dit inderdaad zo is.
Mijn eerste gedachte is eerder negatief. Ik denk dat vreemdgaan vaak ontstaat wanneer de huidige relatie te 'gewoon' wordt, niet interessant genoeg meer is.
En ook al zullen niet veel mensen deze relatie 'gewoon' vinden, ik denk dat het niet afhangt van de hoeveelheid partners je hebt, maar eerder van de tijd die er voorbij gaat en hoe je daar mee omgaat (hoe duurzaam je relatie is).