Laten we de lijn even doortrekken...
Wat als ik en mijn 10 vrouwen gelukkig zijn samen? ... (men noeme het polygamie en het moet kunnen.)
Wat als ik en mijn 12-jarige vriendinnetje gelukkig zijn samen? ... (men noeme het pedofilie en het moet kunnen.)
Wat als ik en mijn hond gelukkig zijn samen, ook in bed? ... (men noeme het bestialiteiten en het moet kunnen.)
...
Om maar te zeggen: de redenering 'als ze maar gelukkig zijn' zet de deur open voor meer ongewone dingen. Niet dat die ongewone dingen dan noodzakelijk slecht zijn, maar mijnsinziens zijn er toch bepaalde wetten die deze dingen niet toelaten en dus zal er wel iets 'slechts' aan zijn.
Uiteraard ben ik blij voor dat kind dat hij gelukkige ouders heeft i.p.v. bekvechtende en scheidende ouders, maar of ik daadwerkelijk geloof dat deze relatie ook niet met dit soort van zaken zal te maken krijgen, dat is een andere vraag. En als dat dan gebeurt, dan wil ik niet voor de gevolgen in staan want kijk: dan zitten we daar met de geweldige 'grijze zone'.
Maar goed: Als we maar gelukkig zijn. (Zei hij terwijl hij zijn 10 vrouwen langzaam op zich zag afkomen...
)