actualiteitsforums - Enkele post bekijken - 'Pijnlijk voor wie liberaal denkt'

BESTE RUDY AERNOUDT

Zowat twee jaar geleden maakte uw vriend Jean-Marie Dedecker de overstap naar de N-VA. Het duurde niet lang. Meteen stuitte de operatie op verzet van kartelpartner CD&V. Bart De Wever moest terugkrabbelen en zijn trofee opgeven om het kartel te redden. Plat op de buik. Het vervolg is bekend. Het kartel overleefde toch niet en LDD is volgens de opiniepeilingen de gedoodverfde winnaar van de komende Vlaamse verkiezingen.

Een droomscenario voor de huidige remake? Gekozenen voor LiDé in de Waalse en Brusselse parlementen in juni en een breuk in de MR die uitmondt in een marginalisering van het FDF. En voor u een Europees mandaat als kroonjuweeltje. Zoals we nu weten met de acht oscars voor Slumdog Millionnaire zijn schitterende films soms gebaseerd op hoogst onwaarschijnlijke scenario's. Maar hier lijkt het meer op een politieke versie van Pride And Prejudice.

U gaat nu weer aan de slag gaat met 'uw mensen', zegt u. Alsof er niets gebeurd is. Het ijzersterke vertrouwen en het vurige enthousiasme dat u na de breuk in allerlei interviews aan beide kanten van de taalgrens liet horen, toont aan dat u er sterk in blijft geloven. Maar de vraag is hoe u ontvangen wordt. En eigenlijk of er nog veel mensen zijn om u te ontvangen. Op de website van LiDé - een mooi voorbeeld van openheid - vertellen veel sympathisanten hoe diep ontgoocheld ze zijn met uw poging tot overstap. Voor uw pragmatische argumenten hadden ze weinig begrip. Het zijn immers Lidéalisten zoals ze zichzelf noemen die zich gekwetst voelen door de recente gebeurtenissen. In hun zoektocht naar politieke kuisheid lonken velen nu naar Ecolo. De Jean-Marie Dedecker van Wallonië wordt u vermoedelijk niet.

Het lijkt even onwaarschijnlijk dat de MR uiteenvalt. Alleen maar als de verkiezingen van 7 juni in een zware nederlaag uitmonden, is een dergelijke hypothese denkbaar. U hebt inderdaad voor een primeur gezorgd: Didier Reynders is openlijk teruggefloten door het FDF en hij heeft een knieval moeten doen voor Olivier Maingain. Voor niemand is dat leuk en voor sommigen nog minder. Dat het gebeurde met een duwtje van oud-PSC-voorzitter Gérard Deprez - die geen vriend is van Maingain - bewijst dat de chaos compleet was. Je suis leur chef donc je les suis, zei een Franse politicus ooit. Didier Reynders heeft de raad gevolgd. De rechtzetting - hoe vlug die ook kwam - bevestigt de inschattingsfout. Maar eigenlijk had Didier Reynders niet echt de keuze. Het FDF is goed voor pakweg 40 procent van de voorkeurstemmen van de MR in Brussel. De strijd om de nummer één-positie in Wallonië (want daar gaat het om) is het opgeven van Brussel en van de liberale federatie niet waard.

De balans was dus vlug gemaakt. Maar de prijs is hoog. Het zal sporen nalaten en de relaties verzuren tussen de betrokken personen - wat steeds een heel belangrijke factor is in de politiek - en de verschillende vleugels van de MR. Want de liberale achterban, vooral in Wallonië, is veel gematigder op communautair vlak dan het Front Démocratique des Francophones. En met de crisis verschuiven hun prioriteiten nog meer naar de economische situatie. Maar Olivier Maingain is altijd voorstander geweest van een soort van autonomie voor zijn partij binnen de MR. Een puur opslorpscenario heeft hij altijd van de hand gewezen. Daarom heeft hij er steeds voor geijverd dat het FDF geen one issue party zou worden. Naast het communautaire wil hij ook zijn partij een meer sociaal profiel geven dan de traditionele donkerblauwe bourgeoisie à la De Donnéa of het neoliberale electron libre Alain Destexhe, niet toevallig een vriend van u. Weet men in Vlaanderen dat bij de gemeenteraadverkiezingen in het Brussels Gewest het FDF en de liberalen niet overal samen opkomen? In elk geval, dit verklaart meteen waarom de kritiek van het FDF zowel over het communautaire ging als over het sociaaleconomische stuk van uw programma.

And the winner is… Spannend is het niet. De kiezers verafschuwen intern gekakel. De PS zwijgt in alle talen over de perikelen rond de kortstondige relatie tussen LiDé en MR. Zwijgen: dat doet een partij maar in twee verschillende situaties. Als ze een heel groot probleem heeft en niet weet hoe eruit te geraken. Of als ze een hemels cadeau krijgt, zo mooi dat elk woord overbodig of contraproductief is. Voor de PS is de jongste dagen de revanche van 2007 wat dichterbij gekomen. De kansen dat de PS opnieuw nummer één wordt in Wallonië zijn nu groter dan voor uw aankomst op het politieke toneel. Bij de PS betekent MR nu ook Merci Rudy.

Alain Gerlache is secretaris-generaal van de 'Communauté des Télévisions Francophones'.

DS, 25-02-2009