Rieder


Procedurepleiter Hans Rieder illustreert op ontluisterende wijze hoe extreem individualistisch onze maatschappij geworden is (DS 10 januari 2009). De rechten van een veroordeelde misdadiger, die 'misschien wel een ernstig vergrijp' pleegt - 'maar je moet de relativiteit van dat feit toch inzien' -, wegen voor hem evenveel door als de rechten van het slachtoffer en het algemeen belang. Of eigenlijk nog meer. Want het algemeen belang en de rechten van het slachtoffer mogen geschonden worden, om de procedurele rechten van de misdadiger te waarborgen. En dus ziet hij er geen graten in dat veroordeelde criminelen straffeloos worden vrijgelaten. Het gevaar voor de maatschappij moeten we relativeren, vindt Rieder. Dat wordt zwaar overroepen.

Ik ben ook een voorstander van duidelijke regels in het algemeen en van de mogelijkheid tot tegenspraak in het rechtssysteem in het bijzonder. Maar regels zijn steeds maar een middel, ten dienste van een hoger doel, net zoals de rechtsstaat zelf. We moeten immers een maatschappij nastreven, die zo rechtvaardig mogelijk is. Wie een misdaad begaat, heeft die rechtvaardigheid al fundamenteel geschonden. Zijn rechten kunnen dus nooit primeren op het algemeen belang. Dat Rieder nauwelijks over de slachtoffers spreekt, is bijna evident. De rechtsstaat die Rieder voor ogen heeft, besteedt geen aandacht aan de enorme kwetsuur, die de vrijlating van de criminelen bij de slachtoffers veroorzaakt. Rechtvaardigheid en ethiek hebben daarin geen plaats. Dat is gevaarlijk, want zo wordt recht wel erg krom.


Lezersbrief DS, 12-01-2009, Peter Meukens

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB