Wanneer mensen hun job verliezen hebben ze inderdaad enerzijds een gevoel van falen, en anderzijds verdwijnt de helft, of in sommige gezinnen het hele inkomen. Er wordt wel een alternatief of een leefloon beschikbaar gesteld door sociale diensten, maar toch is het een serieuze klap. Zeker wanneer bijvoorbeeld een bepaald aantal personeelsleden wel mogen blijven werken is de verontwaarding des te groter. Men zegt wel dat geld niet gelukkig maakt, maar wanneer je werkt, en je moet bijvoorbeeld een lening afbetalen en tegelijkertijd nog eens zorgen dat je gezin niets tekort komt, is het niet vanzelfsprekend om de moed erin te houden. Wanneer je ontslagen wordt wegens 'economische werkloosheid', en je weet niet wanneer je bedrijf de deuren terug opent, is de onzekerheid des te groter.