Opmerkelijk toch hoeveel mensen terug komen op hun beslissing en besluiten om te scheiden. Vroeger moest je niet spreken over scheiden. Dit gebeurde uiteindelijk ook, maar de nieuwe tendens is verschrikkelijk. Op een vechtscheiding moet je niet fier zijn. De kinderen leiden er onder en zelf kan het je ook te veel worden. Het is dan ook een goed initiatief dat de kinderen ergens te recht kunnen. Zo ontlopen ze de vele ruzies en kunnen ze verder gaan met hun eigen leven. Als kind hoop je dat je ouders niet scheiden en er proberen het beste van te maken. Een kind kan niet kiezen tussen moeder en vader. Zoiets vraag je niet aan een kind. Zelf zou ik niet kunnen kiezen. Beide of niet! Dat ouders nu zelf hun kinderen al inzetten om het huis te krijgen of de auto, dat vind ik een schande. Geen wonder dat kinderen hierdoor verstoord raken.
Het opvanghuis biedt kinderen echt veel steun. Ze kunnen de kinderen raad geven als deze een verscheurende keuze moeten maken. Ik hoop dat ze nog vele vrijwilligers en sponsors vinden, want deze organisatie moet blijven bestaan.
Conclusie: door overleg wordt een echtscheiding, geen vechtscheiding.