BANDA ATJEH - Van India tot Indonesië hebben mensen vrijdag met gezamenlijke gebeden, maaltijden en wakes de slachtoffers herdacht van de tsunami die vier jaar geleden in landen in de Indische Oceaan 230.000 levens eiste en talloze verwoestingen aanrichtte.

Voor velen was de herdenking een moment van bezinning over hun levens en over de voortgang van de herbouw van huizen en gemeenschappen die door de reusachtige golven werden weggevaagd.

Voor Ibrahim Musa (42) uit de Indonesische provincie Atjeh is het alsof de tsunami gisteren toesloeg, zo vers liggen de gebeurtenissen nog in zijn geheugen. 'Zelfs na vier jaar kan ik niet vergeten hoe ik mijn vrouw en baby ben verloren. Ik heb drie jaar naar ze gezocht, maar moet accepteren dat ze voor altijd weg zijn.'

Op stranden in Thailand, waar duizenden Thai en toeristen omkwamen, staken familieleden kaarsen aan en werd een ceremonie gehouden ter nagedachtenis aan de honderden niet geïdentificeerde slachtoffers.

In India spraken mensen van verschillende religieuze achtergrond gebeden uit en werden stiltemomenten gehouden.

Wederopbouw

Vier jaar na de ramp zijn honderdduizenden huizen, scholen, ziekenhuizen en bedrijven weer herbouwd. Hulporganisaties hebben miljarden euro's gestoken in reconstructieprojecten.

Toch zijn duizenden families in de regio nog altijd dakloos of verblijven in tijdelijke woningen.

dsl

kritische bespreking:
Het is goed dat zo een gebeurtenis nog steeds herdacht wordt. Wat er toen is gebeurd moet kost wat kost vermeden worden in de toekomst. Natuurrampen kunnen nooit volledig vermeden worden maar hulp en waarschuwing kunnen toch een deel van het leed lichter maken. Ook al was ik er zelf niet bij, ik was enorm geschockt van de beelden die toen op televisie te zien waren. Ik herinner me nog dat ik me echt verschrikkelijk voelde, dat ik niet begreep hoe zoiets kon gebeuren en dat ik gewoon iets wilde doen... Wat dan ook. Ik herdenk dan vandaag ook zelf de slachtoffers van de Tsunami en denk na over mijn eigen leven, net als de mensen waar hier over gesproken wordt. Ieder moet dit doen op zijn eigen manier...
Ik wens steun en sterkte aan de mensen die wel familie zijn verloren