Vroeger keek ik vaak naar zulke programma's op tv. Maar sinds mijn vorige buurman heeft deelgenomen aan Expeditie Robinson, krijgen zulke programma's geen aandacht meer van mij. Hij heeft ons in geuren en kleuren verteld hoe hard deze shows in elkaar gekunsteld zijn.

Zo werden de proeven die de deelnemers moesten afleggen tijdens de opnames op andere momenten gefilmd. De beelden werden zo gemonteerd dat het leek alsof die proef echt op het juiste moment was gefilmd. En zo waren er tal van zaken die niet klopten met wat men uitzond.

Tijdens de opnames van het programma werkte mijn vorige buurman niet mee aan de scenario's die men uitschreef en daarom werd hij in de helft van het seizoen uit het programma "gestemd". De programmamakers konden het niet verkroppen dat hij het spel echt wilde spelen en niet wilde doen wat de kijkers willen zien. De beelden die van hem gemaakt zijn, waren zo gemonteerd dat hij afgestempeld werd als de boosdoener van dit seizoen van Expeditie Robinson toen de afleveringen op de buis kwamen.


Het Big-Brothergevoel blijft natuurlijk wel een erg belangrijk element dat meespeelt in het maken van zulke programma's. De TV-kijkende persoon blijft het leuk vinden om het leven van andere mensen te volgen, om die mensen te 'bespioneren'. De programmamakers zullen op deze vraag blijven inspelen en ze zullen er niet mee stoppen vooraleer we van deze Big-Brothermentaliteit afstappen.