Tijdens haar proces heeft ze te kennen gegeven dat ze thuis niet meer gelukkig was en dat haar man haar verwaarloosde en dat ze het niet fijn vond dat dokter Schaar deeltijds bij het gezin inwoonde.
Ze wou meer tijd voor haar gezinnetje en meer tijd alleen met haar man.
Maar dan nog doe je zoiets niet, ik heb alle begrip voor haar gezinsproblemen, daar niet van. Maar om daarvoor je 5 kinderen van het leven te beroven? Er bestaan toch andere oplossingen voor zo'n problemen.
En nog iets, dat zij daarna geprobeerd heeft om zelfmoord te plegen, maar het is niet gelukt, dat vind ik dan wel weer erg voor haar. Misschien was het het beste geweest dat zij haar kinderen had laten leven en zelf zelfmoord had gepleegd, dan hadden haar kinderen nog een hele toekomst gehad, en had haar man zijn kinderen niet verloren. Ok, hij zou zijn vrouw kwijt geweest zijn, maar dan had dit drama vermeden kunnen worden.
Ik vind het zowel erg voor haar man en dokter Schaar als voor zijzelf. Zij moet haar kinderen ook heel hard missen en misschien komt ze in de gevangenis wel tot diepere inzichten waardoor ze dit allemaal kan verwerken.
Maar natuurlijk praat niets haar daad goed.