actualiteitsforums - Enkele post bekijken - 'Op de vloer lijkt het steeds meer ieder voor zich'

'Op de vloer lijkt het steeds meer ieder voor zich'

Peter, arbeider bij DAF Trucks, waar het personeel een maand technisch werkloos is; er verdwijnen bijna 700 tijdelijke en interim-banen: 'Ik liep gisteren door de lege fabriekshallen. Het gaf een onbeschrijflijk raar gevoel. Iedereen die hier had moeten staan werken, zit thuis te stempelen.'

'Ik sta sinds deze week net als de rest tijdelijk aan de dop, pas op 12 januari mag ik weer aan het werk. Voor december moet ik daardoor 300 euro inleveren. Daarna verhuis ik van de nacht- naar de dagshift, dat zal me nog eens enkele honderden euro's per maand kosten. Die zware financiële gevolgen bezorgen veel mensen veel stress. Want de rekeningen moeten wel nog betaald worden, hé.'

'Veel arbeiders zijn bang voor wat te gebeuren staat. Er moeten nu nog minder vrachtwagens gebouwd worden dan gepland. Dus zal er nog meer gestempeld moeten worden de komende maanden. En is het daarmee opgelost? Tegen juni zullen alle tijdelijken weg zijn, maar wat daarna? Blijft het daarbij? Er zijn redenen om pessimistisch te zijn.'

'Wat moet je doen? Ander werk zoeken? Vind je dat nog in de Kempen? We blijven zitten met duizend vragen, waarop we geen antwoord krijgen. Vandaag horen we dit, morgen weer wat anders. Er wordt volop gespeculeerd, overal hoor je wilde geruchten. De toestand verandert elke maand. De directie kan ons bij wijze van spreken vandaag niet zeggen hoe het volgende week zal zijn.'

'Er is een algemene vergadering geweest, maar veel wordt er verder niet gecommuniceerd. Kunnen ze niet? Willen ze niet? Weten ze het zelf niet? Het vertrouwen in de leiding is niet groot. Er zijn vroeger al dingen misgelopen waarbij de communicatie slecht was.'

'Steeds meer lijkt het ieder voor zich op de vloer. Er gaan nu stemmen op onder de arbeiders om de tijdelijken die al vertrokken zijn, uit te sluiten van de winstdeelname in februari. Zij vinden dat we die som onder elkaar moeten verdelen. Maar die mensen hebben daar toch ook voor gewerkt? Of ze willen dat alle tijdelijken meteen aan de deur vliegen en niet in fases, zodat zij niet technisch werkloos worden. Arbeiders hangen minder aan elkaar. 'Ik moet toch mijn huis kunnen betalen', zeggen ze dan. Iedereen vecht voor zijn overleven. Ja, het is ieder voor zich.'

'Soms wordt er ook al eens naar elkaar gekeken. “Ik ben dit jaar maar één keer ziek geweest, en hij al zeker vijf keer., Iedereen vreest dat er nog arbeiders te veel zijn. Je hoort het nog niet vaak, maar hier en daar wel. De tegenstelling tussen arbeiders en bedienden is ook scherper geworden. De arbeiders hebben sowieso het gevoel dat zij de lasten moeten dragen. Misschien hebben de bedienden wel het gevoel dat ze zichzelf moeten bewijzen nu, maar ze hebben niets om handen. We hadden gisteren twee werkmeesters in plaats van een. Voor de bedienden is er geen technische werkloosheid. Zij werken gewoon door. Zij hebben hun loon. Zij hebben het financieel niet moeilijker, want zij hoeven niet te stempelen.'

DS, 20-12-2008