Op zich vind ik het geen slecht idee om woningen vanaf het begin al aan te passen aan mensen die in een rolstoel zitten of wat meer hulp nodig hebben. Het kan altijd zijn dat je door een ongeval ofzo in een rolstoel belandt en dan is het handig als alles al voorzien is.

Maar dan stel ik me even in de plaats van die 'oudjes'. Stel dat ik niet meer goed te been ben en wat hulp nodig heb en mijn partner reeds verloren heb. Dan zit je daar ganse dagen alleen in je huis. Je kan jezelf wel behelpen (met de hoger geplaatste stopcontacten en bredere deuren), maar toch zou ik het niet leuk vinden.

Mijn grootmoeder zit ook in een rusthuis en de sfeer is daar zeer positief. Ze leren er nieuwe mensen kennen en er wordt nog wat gewerkt aan de 'conditie'. Ik zou dus ook veel liever in een rusthuis wonen, dan thuis in mijn eentje. Allemaal gezellig samen zitten, is (naar mijnmening) beter dan allemaal in apart in hun eigen huis.

Ik moet eerlijk toegeven dat het woord 'rusthuis' niet zo goed klinkt, maar het is er wel aangenamer wonen dan alleen in je huis.

Ze mogen dus zeker niet stoppen met rusthuizen te bouwen. Trouwens, als alle huizen bezet worden door die 'oudjes', waar kan de jongere generatie dan nog bouwen/wonen? Als we alle oudere mensen in een rusthuis plaatsen, zitten zij samen en kunnen de jongere mensen hun huizen gebruiken om daar in te wonen.

Of zie ik dit net iets te simpel?

Lien