Ik vind dat men deze zaak van twee kanten kan bekijken.

Langs de ene kant vind ik het positief dat de kinderen gehoord worden. Wanneer het gaat over een kind dat mishandeld wordt door de ouders, kan dit een probleem vormen. De mishandelende ouders gaan natuurlijk niet zelf naar de rechter stappen! Daarom moet de drempel verlaagd worden, zodat ook kinderen hun weg vinden naar de rechter.

Langs de andere kant vind ik niet dat kinderen altijd hun zegje MOETEN doen. Als het gaat over een echtscheidingszaak, kan je kinderen niet vragen om te kiezen tussen hun vader en moeder. Deze keuze kunnen ze onmogelijk maken. Dit wordt echter soms wel verlangd van de kinderen, waardoor de hele
(v)echtscheiding nog moeilijker wordt. Niet alleen voor het kind, maar ook voor de ouders.