actualiteitsforums - Enkele post bekijken

India zoekt de schuld ditmaal bij zichzelf

Hoe heeft een handvol terroristen het Indiase Mumbai bijna drie dagen in zijn greep kunnen houden? Tien gewapende mannen gingen onopgemerkt in rubberboten aan land en richtten groot onheil aan. India kan niet naar Pakistan blijven wijzen, maar begint onder ogen te zien dat de eigen politie corrupt is.

De rookwolken zijn verdwenen boven het eens zo majestueuze Taj hotel, met z’n weidse uitzicht over de haven van Mumbai. De afgetimmerde arcadebogen verbergen de geblakerde ravage in zijn luxe restaurants, lobbies en kamers. Ook andere plekken in de stad die werden aangevallen door terroristen, waaronder het Oberoi-Trident hotel en het Narimanhuis waar een joodse organisatie huisde, maken een levenloze indruk.

Dat valt niet te zeggen over de bewoners. Hun zwijgende spanning over het lot van de gegijzelden heeft plaatsgemaakt voor oorverdovende kritiek op de veiligheidsdiensten. Bovendien rijst de vraag hoe een handjevol terroristen de Indiase zakenstad bijna drie dagen in zijn greep kon houden. En zullen de terroristische aanslagen, waarbij 172 mensen omkwamen en honderden gewond raakten, iets veranderen aan de manier waarop verschillende groeperingen in India, met name moslims en hindoes, met elkaar omgaan?

Op donderdagavond vorige week kwamen tien „tot de tanden toe gewapende” mannen aan land met opblaasboten bij de kust van Mumbai. Ongehinderd liepen zij met hun kalasjnikovs over de schouder de stad in. In twee hotels, een ziekenhuis, een zakencentrum, een treinstation en een populair café schoten ze zonder schroom hun eerste slachtoffers neer, gijzelden ze bezoekers, terwijl anderen in de hotelkamers op gasten joegen. Pas drie dagen later kwam er een einde aan het drama.

Hoe konden de kust- en landbeveiliging en de Indiase inlichtingendienst zo ernstig falen, vraagt Prakash Singh zich af. Hij is voormalig hoofd van de Indiase grensbeveiliging. Het ontbreekt de kustwacht weliswaar aan schepen en personeel, geeft hij toe. Maar tien gewapende mannen, die had de kustwacht toch moeten opmerken.

Y.P. Singh, een voormalig elite-officier van de staatspolitie en tegenwoordig advocaat (geen familie van Prakash Singh), wijt het gebrekkige optreden aan het politieapparaat. „Dat slechts tien mensen vier tot vijfduizend politiemensen drie dagen lang kunnen laten rondrennen, dat is belachelijk.”

Y.P. Singh zegt dat de politie behalve voor haar taken op het land ook verantwoordelijk is voor de wateren die aan haar werkgebied grenzen. Zij moet hier onderzoek doen, criminelen arresteren en hen voor het gerecht brengen. Niet de Indiase marine of kustwacht, maar de politie heeft gefaald. „Het heeft geen zin om onszelf een schouderklopje te geven. Tegenover de hele wereld hebben we onze onkunde laten zien. De politie is doorspekt van corruptie.” In een onderzoek van Transparency International eind vorig jaar noemde 72 procent van de geïnterviewden de politie extreem corrupt.

Politieagenten laten zich betalen door criminelen om de andere kant op te kijken, zegt Y.P. Singh.

Hij heeft het van dichtbij meegemaakt. Maar toen bleek dat hij er als politieagent niets tegen kon doen, nam hij ontslag. Hij schreef er een boek over, ’Carnishe by Angels’.

De 18-jarige studente Pankhuri Shah steekt een wit kaarsje aan bij een ijzeren hek op een plein op een steenworp afstand van het getormenteerde Taj hotel. Het hek markeert een geïmproviseerde gedenkplaats, waar al diverse kaarsjes branden. Shah verloor gelukkig geen bekenden bij de aanslagen. „Iedereen zegt dat we door onze veerkracht weer kunnen terugkeren naar hoe het tevoren was. Maar ik denk niet dat we terug moeten keren. Er moet iets veranderen. Genoeg is genoeg”, zegt ze, terwijl de zeewind haar lange zwarte haren in de wind laat wapperen.

Shah is niet de enige die vindt dat er iets moet gebeuren tegen de stroom aanslagen in India. De laatste maanden nam het aantal terroristische aanslagen in India drastisch toe. Iedere keer beloofden politici beterschap en onthulden ze plannen voor een nieuwe strategie om terrorisme tegen te gaan. En iedere keer vervlogen alle mooie woorden, schrijven de Indiase kranten. Een artikel in de Indiase krant Sunday Times ging zelfs een stapje verder: Genoeg is genoeg is allang gedateerd.

Indiase analisten zeggen dat er structurele veranderingen nodig zijn. Maar ook moeten bestaande organisaties beter hun werk doen. Zo kwamen de speciale eenheden, de National Security Guards, pas tien uur na het begin van de aanvallen aan in Mumbai, schrijft het dagblad Times of India. De manschappen moesten uit India’s federale hoofdstad New Delhi komen. Het beschikbare vliegtuig bleek echter geen 200 mensen te kunnen vervoeren, dus moest er een vliegtuig uit een andere stad komen. Dat vliegtuig moest eerst nog volgetankt worden. De reis naar Mumbai nam vervolgens twee uur in beslag. „De NSG zit alleen in New Delhi. Ze zouden in alle strategisch belangrijke steden gestationeerd moeten zijn”, zegt Jatin Desay, een Indiase journalist en analist.

Hoewel er waardering is voor de moed die de veiligheidstroepen getoond hebben bij het bevrijden van de gijzelaars, zetten analisten ook vraagtekens bij hun professionaliteit. De speciale eenheden bleken bijvoorbeeld niet in het bezit van een plattegrond van het Taj hotel, waar veel gasten als ratten in de val zaten. En dat terwijl de eigenaar van het hotel in een interview aan CNN liet weten dat het hotel bedreigingen had gehad.

Trouw, 01-12-2008