Ik kan begrijpen dat mensen zoiets hebben van online gesprekken zijn fake en is toch niet hetzelfde als een echt gesprek.
Dat het niet hetzelfde is daar sluit ik mij bij aan, dat het fake is dat niet.
Ik ben zelf jaren een gamer geweest, vooral in mijn puberteit ging dat soms heel ver. Nu door mijn studies heb ik daar amper tijd voor.
Ik heb mijn lief op het internet leren kennen, was dat fake? Zeker niet, want de persoon die ik online door het gamen heb leren kennen is net dezelfde persoon die ik in het echt zie.
Daarbovenop heb ik heel veel Engelse vrienden, mensen die ik door het gamen heb leren kennen en andere waar ik mee airsoft. Sommige ken ik in het echte leven ook en internet is voor ons de enige manier om contact te houden terwijl ik in België zit. Ik heb nooit het gevoel dat wat de persoon aan de andere kant van de pc zegt, dat dat fake is. Ik heb met die mensen online en in het echte leven dezelfde band.
Sommige van die mensen heb ik eerst op het internet leren kennen en ik heb in het echte leven daar dezelfde soort communicatie mee dan ik online heb met deze mensen. Dus ik sluit me echt niet aan bij jullie meningen vrees ik.
Uit evarving weet ik zelf dat het soms net gemakkelijker is om je echte zelf te "tonen" over het internet dan in het echte leven. Omdat je die persoon dan niet moet aankijken.
Ik ben blij dat ze eindelijk eens wat positieve berichten over het internet de wereld in sturen. Natuurlijk heeft het ook zijn negatieve kanten, maar ik erger mij eraan dat altijd die kanten enkel belicht worden.