Ik vind de uitslag van dit experiment eveneens raar. Ik zie niet meteen een reden om per mail sneller te liegen omtrent een te verdelen bedrag dan per briefwisseling. In beide gevallen gaat het om geschreven correspondenties waarbij er geen rechtstreeks fysiek contact plaatsvindt, waardoor het voor mij een raadsel blijft vanwaar 9 op de 10 proefpersonen de beslissing neemt om via mail slechts een kleiner bedrag uit te keren aan de correspondent.
Ook de vaststelling dat de proefpersonen een hoger bedrag zouden afstaan aan een bekend persoon in vergelijking met een nobele onbekende, vind ik uitermate vreemd. Voor ik dit artikel las was ik veel eerder geneigd te menen dat wanneer iemand een deal zou sluiten met een bekend persoon, (maakt niet uit op welke manier --> per brief, mail, telefoon, gesprek,...) de persoon in kwestie het onderste uit de kan zou willen halen aangezien de bekende figuur 'toch geld genoeg heeft'...