Ik ben het er, zoals de mensen hieronder, volledig mee eens dat kinderen een schoon schrift moeten hanteren. Niet enkel uit eigen belang opdat wij later als leerkrachten niet moeten pieren om de oplossingen op toetsen te kunnen verbeteren, maar ook voor de kinderen zelf. Ik heb al meermaals ontdekt dat er fouten worden aangerekend, omdat het antwoord haast onleesbaar is, terwijl de leerling in kwestie wel het goede antwoord had genoteerd. Dat is wel even vloeken dan.
Het lijkt voor buitenstaanders dat kinderen uit de lagere school allemaal éénzelfde handschrift aangeleerd krijgen en dat het dus niet persoonlijk genoeg is, maar je moet ergens met een goed voorbeeld starten. Later, vooral vanaf het middelbaar, waar je ineens voor elk vak bijna een andere leerkracht hebt, ga je sowieso een eigen handstijl ontwikkelen. Dit zal dan een mengeling zijn van je lagere school handschrift, leuke tekens van je klasgenoten en leerkrachten. Deze evolutie heb ik bij mezelf duidelijk ervaren. Zo schreef ik in de eerste jaren van het middelbaar de mooie handschriften van de leerkrachten zo goed mogelijk over. Ik heb bijvoorbeeld nog een sierlijke hoofdletter 'P' van mijn leerkracht wiskunde van het tweede middelbaar. Hierdoor weet ik dat het zeer belangrijk is als leerkracht om een mooi handschrift te hebben en dit ook op bord. (Wat voor sommigen altijd nog wel iets moeilijker is dan op gewoon papier.)
Door de evolutie naar een wereld waarin de computer een erg belangrijke rol speelt, is het echter zeer moeilijk om geen lelijk geschrift te krijgen. Kinderen zitten van jongs af aan al vele uren achter het schermpje op hun klavier te tokkelen en hun vingers zetten zich daarnaar zodat ze niet meer sierlijk kunnen schrijven. Het is dus volgens mij zeer belangrijk om nog veel taken te laten maken met pen en papier. Zeker de kleinere taken, uiteraard niet de grotere werken, want men moet ook goed met de verschillende functies van tekstverwerking kunnen werken met de computer.