Toen ik in de lagere school zat, hadden wij ook zo’n “schoon schrift schriftje”. In de eerste jaren gaven de leerkrachten altijd een reeks woorden die we zo goed mogelijk moesten proberen over te schrijven. Dat stond dan ook op punten. En als je lelijk schreef, of te groot, of te onordelijk,… dan zei de juffrouw dat voor de héle klas en dan moest je die woordenrij nog een keer overschrijven, tot je het goed deed. Je kan dus begrijpen dat iedereen in onze klas redelijk mooi schreef.
Vanaf het middelbaar is mijn geschrift veranderd. De leerkrachten schreven allemaal op een andere manier en van het geschrift dat we leerden in de basisschool, was nog maar weinig te merken.
b.v. de sierlijke hoofdletter f werd vervangen door een drukletter F, …
Ik denk ook dat niet alle scholen het zo nauw nemen met de "schoon geschrift" regeltjes. De ene school vindt het al wat belangrijker dan de andere,
maar ik vind dat leerkrachten nog steeds moeten hameren op het geschrift van hun leerlingen, want wij als toekomstige leerkrachten willen later toch verzorgde werkjes te zien krijgen?

„Het handschrift heeft geen prioriteit in het huidige onderwijs. Het moet alleen ‘leesbaar’ zijn” staat in het artikel. Maar wat voor mij leesbaar is, is voor iemand anders misschien een hoopje gekrabbel. Ik vind dat het handschrift net wél prioriteit heeft .

Neen, ik vind dat geschrift enorm belangrijk is en mag dus terug wat aandacht krijgen in het onderwijs.

Snel en ordelijk schrijven…dat is de kunst !