Natuurlijk hebben 65-jarige onderwijzers een onnoemeijk grote schat aan ervaring, waardoor ze zeker en vast een nuttige schakel kunnen zijn in de leerontwikkeling van jongeren. Maar langs de andere kant maak ik mij toch enkele ernstige bedenkingen. Laat het ons eerst en vooral zo zeggen dat men als oudere leerkracht, indien men terug of langer voor de klas wil gaan staan, de werkzekerheid van jonge of beginnende leerkrachten (de 'toekomst') sterk zou kunnen gaan verminderen. Terwijl het als startend leerkracht toch wel heel belangrijk is om alle kansen te krijgen op het vlak van ervaring opdoen en zich te kunnen ontpoppen als een volwaardige, bekwame onderwijzer.
Ook denk ik te kunnen stellen dat de factoren 'stress' en 'geestelijke bekwaamheid' wel eens struikelblokken kunnen zijn voor 65-plussers die nog als leerkracht actief zijn.
Velen van hen zijn volgens mij fysiek niet meer in staat om een drukke, rumoerige klas in bedwang te houden op de manier waarop een jonge, dynamische leerkracht dat kan. Een oudere leerkracht is doorgaans veel trager in zijn manier van spreken en handelen, heeft meestal niet de verreiste technologiekennis omtrent ICT. Neem daar nog eens bij dat jongere leerkrachten veel beter met de gedachtengang en interessepunten van jongeren kunnen omgaan. Enerzijds omdat zijzelf thuis nog opgroeiende kinderen hebben rondlopen. Anderzijds omdat zijzelf in een vrij recent verleden opgroeiden, waardoor ze nog enkele waarden en normen die toen onder jongeren leefden herkennen in de huidige generatie pubers.
Laat ons hopen dat minister Vandenbroucke zijn gezond verstand laat zegevieren door leerkrachten ouder dan 65 vooral in te schakelen als hulp voor leerlingen met leerproblemen (bijlessen geven voor een specifiek vak).