In 2007 kocht elke Belg bij de apotheker gemiddeld dertig geneesmiddelenverpakkingen, goed voor 470 euro. Maar de verschillen tussen de regio's zijn groot. Dat blijkt uit gegevens van IMS, een bedrijf gespecialiseerd in geneesmiddelenstatistieken, dat 'De Huisarts' kon inkijken.

Op basis van deze informatie was de geneesmiddelenconsumptie buiten de ziekenhuizen in 2007 goed voor bijna 5 miljard euro. Ter vergelijking: in 2007 begrootte het Riziv in totaal voor circa 3,548 miljard euro terugbetalingen aan farmaceutische specialiteiten, aldus het medische weekblad De Huisarts in zijn editie van donderdag. De gemiddelde Belg kocht vorig jaar 30 geneesmiddelenverpakkingen in een apotheek. Op een totale bevolking van 10,58 miljoen mensen, is dit goed voor 317,5 miljoen verpakkingen.

Limburg is met 26,2 verpakkingen en 433 euro per hoofd van de bevolking de provincie waar men veruit het minste geneesmiddelen consumeert. De Brusselse cijfers liggen zowel qua uitgaven (564 euro per hoofd) als qua aantal verpakkingen (36,6 per capita) het hoogst. De vijf Vlaamse provincies bevinden zich in de onderste en de vijf Waalse provincies in de bovenste helft van de statistieken, vervolgt het blad.

Grosso modo kocht de gemiddelde Franstalige in 2007 voor 520 euro geneesmiddelen, de doorsnee Nederlandstalige voor 450 euro. Globaal genomen betekent dit dat de geneesmiddelenconsumptie in Franstalig België vorig jaar zo'n 15 procent hoger lag dan in het Nederlandstalige landsgedeelte.

Dat de Brusselse geneesmiddelenconsumptie zo hoog is, wil niet noodzakelijk zeggen dat de hoofdstedelingen veel medicijnen slikken, nuanceert IMS in De Huisarts . 'De hoge gemiddelde omzet per inwoner in stedelijke gebieden zoals Brussel valt te verklaren doordat de pendelaars niet in de populatie voor de berekening van het gemiddelde zijn opgenomen. De dagelijks aanwezige bevolking is hoger dan de effectief geregistreerde en verblijvende bevolking', aldus IMS. (belga)

Bron: Het nieuwsblad 6/11/2008

Eigen mening:
Doordat Belgen meer medicijnen slikken dan ooit tevoren, is het ook logisch dat er veel geneesmiddelenverpakkingen gekocht worden. De mensen gaan ook sneller dan de huisarts als er iets mis is. De patiënt dringt er soms op aan dat de dokter dat medicijn voorschrijft, omdat hij dat medicijn wil en geen ander.
Dit doe ik meestal niet. Maar als een geneesmiddel goed werkt bijvoorbeeld: tegen een ernstige verkoudheid. Waarom zou ik dan tegen de dokter de volgende keer dat ik een verkoudheid heb niet mogen zeggen: ik wil dat medicijn, want dat hielp goed. Ik heb dat zelf een keer meegemaakt en heb het ook gezegd en ik heb hetzelfde medicijn ook gekregen. Het kon zijn dat het 'nieuwe' medicijn even goed was, maar dat weet je niet op voorhand. Ik speel liever op zekerheid.