De nieuwe regeling van credits zal hier zeker een invloed op hebben, maar ik denk dat er ook een groot deel van de verantwoordelijkheid ligt bij ouders en bij de secundaire scholen.

Ik hoor van vele studenten dat zij gestimuleerd werden door de secundaire scholen om unief gaan te doen. Hierbij wordt wel rekening gehouden met de capaciteiten van de leerlingen, maar volgens mij ook enorm veel voor de naam van de school. Elk jaar wordt er nog een enquête gehouden over de prestaties van de oud-leerlingen. Op die manier maken ze een balans op en op een opendeurdag oogt het altijd mooi dat er veel universiteitsstudenten zijn. Oei, ik merk al dadelijk een condradictie op. De enquêtes worden meestal afgenomen wanneer je er reeds een jaar hebt opzitten en dan moet je aanduiden of je geslaagd was of niet. Argument: afgebroken

Ook ben ik akkoord met het watervalsysteem en een tekort aan begeleiding en informatie. Vorig jaar heb ik enkele leerlingen uit het secundair begeleid bij de keuze van hun studierichting in het hoger onderwijs. Ik kwam toen op testen, vragenlijsten, etc terecht, die zeer veel informatie gaven over je persoonlijkheid. Hiermee bedoel ik dat je je kon testen op inzet, op tijd die je aan school besteedt en dergelijke dingen.

Ik kwam plots ook zeer interessante richtingen tegen waarvan ik nog nooit gehoord had. Dit duidt op een beperkte begeleiding en misschien is het wel onze taak om dit te voorkomen?