Ik voel enorm mee met de dader. Het moet verschrikkelijk zijn om te constateren dat je een onopzettelijk het leven neemt van een kind.
Het ondenkbaar grote schuldgevoel, de reacties van anderen, de gruwelijke herinneringen, daar bestaat geen lapmiddel voor.

Toch zou ik me ook op de ouders van het kind willen toespitsen, want niemand staat er kennelijk bij stil dat het wel gaat om een peuter van 18 maanden oud! 18 MAANDEN.
Wie laat zen kind van 18 maanden ongecontroleerd met broer of zus (andere kinderen) lekker even buiten spelen.
Ik denk dat elke ouder in onze hedendaagse maatschappij wel doorheeft dat lekker spelen op straat niet meer zo veilig is als pakweg 5 jaar geleden. Ik wijs helemaal niet met de vinger, maar ik zou me als ouder verdomd slecht voelen en misschien wel terecht?