1st October 2008, 14:53
|
|
Registered User
|
|
Geregistreerd op: Sep 2008
Locatie: grobbendonk
Posts: 119
|
|
Ik denk dat er twee kanten aan dit verhaal zijn. Langs de ene kant begrijp ik de reactie van de mevrouw wel. Waarschijnlijk zag ze geen toekomst meer nu ze haar café moest sluiten. Dit was waarschijnlijk dan ook haar enige bron van inkomsten..
Maar ik vind het zo verkeerd dat mensen steeds meer hun kinderen bij zulke situaties betrekken. 
Het is zo traumatiseerd voor kinderen die zoiets meemaken.
Ik ben nog steeds van mening dat praten de enige manier is om zulke problemen op te lossen.
|