Een leerkracht die Miss Metal van de lage landen wordt, en dan nog wel een leerkracht godsdienst. Het is een combinatie die je niet echt verwacht. Ik heb deze zomervakantie nog een interview tussen de nieuwe Miss Metal en Frieda van 'de laatste show' gezien. Het ziet er een leuke lerares uit, met nu eenmaal een rare hobby, maar als zij zich daar goed bij voelt, is daar helemaal niets mis mee.
Toen ik dit artikel las, moest ik wel spontaan aan de les RZL denken, waarbij we bezig zijn over de (post)moderniteit. Dit is een goed voorbeeld van een postmoderne vrouw. 50 jaar geleden zou ze er nog niet aan moeten denken om als (godsdienst)leerkracht zulke hobby te hebben. Het zou bovendien een nefaste invloed hebben op de leerlingen in de klas. In deze tijd wordt het anders gezien: de leerkracht dient als levend voorbeeld van een groep in de maatschappij. Een vrouw die deel uitmaakt van een maatschappelijke groep of een jongerencultuur, past beter in de godsdienstles, dan dat je een priester of de zoon van God vooraan zou zetten.