Waar kunt u terecht?


Voor elk kind en zijn ouders is het sowieso interessant om op school een vertrouwenspersoon te hebben. 'Het maakt niet uit of dat de directeur is, een leerkracht, dan wel nog iemand anders. Het belangrijkste is dat je een aanspreekpunt hebt, iemand die je vertrouwt en bij wie je altijd terecht kunt', zegt Rik Prenen, docent aan de Katholieke Hogeschool Leuven en coördinator van de ondersteuningscel van de Limburgse vrije CLB's. Die vertrouwenspersoon is niet alleen nuttig als luisterend oor, maar kan ook een bemiddelende rol spelen tussen de ouders en de school.

Als er een probleem is, dan is het in de eerste plaats aan de school om dat aan te pakken. Daarbij speelt de zorgleerkracht een belangrijke rol. Deze gespecialiseerde leerkracht helpt niet alleen rechtstreeks de leerlingen die leer- of gedragsproblemen hebben. Hij of zij ondersteunt ook de collega's én de schooldirectie in de aanpak daarvan.

Een heel belangrijke partner voor de school is het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB). Deze opvolger van het beruchte PMS-centrum is de volgende stap in de aanpak. Als blijkt dat het leerprobleem van de leerling ernstig is, en dat de school daarvoor niet de nodige expertise heeft, dan wordt het CLB ingeschakeld. Dat vormt rond het kind een team van hulpverleners, zowel uit eigen rangen als uit de school.

Over wat het CLB nu precies wel en niet doet, heerst heel wat onduidelijkheid - vandaar ook dat de Vlaamse regering aan een nieuw CLB-profiel werkt. 'Niet alle ouders weten het waarschijnlijk, maar zij hebben altijd het recht om rechtstreeks naar het CLB te stappen', zegt Pol Ghesquière, hoogleraar orthopedagogiek (KU Leuven).

De CLB's zijn ook de draaischijf voor doorverwijzing naar de gespecialiseerde hulpverlening, zoals kinderpsychiatrie. Elk CLB heeft een netwerk waarop het een beroep kan doen, maar botst te vaak op wachtlijsten.

Precies door die lange wachttijden gaan steeds meer ouders op zoek naar hulp buiten dat officiële circuit. Dan komen ze in de eerste plaats bij een logopedist terecht. Daar bedraagt de gemiddelde wachttijd enkele weken voor stoornissen zoals dyslexie, dyscalculie en dysorthografie. Over de rol van de logopedisten is wel wat discussie omdat sommigen ook hulpverlening zouden verstrekken waarvoor ze niet bevoegd zijn.

En dan is er natuurlijk nog het internet. 'Maar daar moet je vreselijk goed uitkijken voor charlatans', waarschuwt Ghesquière. 'Sommige ouders zijn zo ten einde raad dat ze geloven dat hun kind beter wordt door wekelijks een uur naar Mozart te luisteren of door een gekleurde bril te kijken.'

Een belangrijke tip om daarmee om te gaan: 'Een therapie die beweert heel uiteenlopende problemen op te lossen, is al verdacht. Wat goed is voor autisme, bedplassen en ADHD tegelijk, kan niet betrouwbaar zijn.'


DS, 30-08-2008 (pl)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB