actualiteitsforums - Enkele post bekijken

SPORTIEF PAMPERMODEL

Het is nog niet gedaan in Peking . Ik hoop vurig op eerreddende medailles, want ik kwijn weg van plaatsvervangende schaamte. De oorzaken van onze comateuze sportieve toestand zijn divers. Het adagio dat onze westerse jeugd het niet meer kan opbrengen is een te zwakke uitvlucht. Sophocles zei 2.700 jaar geleden al dat de jeugd niet deugde. De jongeren van Frankrijk, Groot-Britannië en Duitsland zitten ook gemiddeld 30 uur per week voor een computer of tv-scherm en de obesitasgraad bij de Nederlandse jeugd is hoger dan bij de Belgische. Dan praten we nog niet over het Amerikaanse hamburgervolkje. Toch halen zij een karrenvracht medailles. Een gemiddeld Vlaams gezin spendeert, volgens professor Stefaan Késenne, jaarlijks gemiddeld 1.735 euro aan sport, dat maakt een totaal van 4,24 miljard euro. Funsporten kunnen ons nog bekoren maar zweetsporten zijn minder en minder aan de zapgeneratie besteed.

De klaagzang dat er te weinig geld is voor onze topsport is olympisch bedrog. Het BOIC is eerder een spaarbank dan een sportinstituut, met zijn 17 miljoen euro kasbons, en verdoken miljoenen reserves in een apart vzw'tje. De financiële inbreng van het BOIC voor de atleten beperkt zich tot het geld dat ze van de Lotto krijgt. De Vlaamse belastingbetaler heeft 55.120.000 euro subsidies opgehoest voor de topsport tussen 2004 en 2008. Daarnaast staan er nog 107 atleten op de loonlijst van de Vlaamse Gemeenschap die betaald worden om alleen maar te sporten. De helft daarvan zijn wielrenners. Er is zelfs een elfkoppig damesteam bij, ze rijden meer platte tubes dan prijzen. Bezigheidstherapie uit discriminatieangst. Stuk voor stuk hebben ze een hogere wedde dan de Nederlandse succesvolle olympische goudzoekers. Ze worden betaald volgens hun diploma, niet volgens hun prestaties. De Hollanders moeten het stellen met een leefloon van 900 euro per maand.

Op finales van wereldkampioenschappen heeft Nederland nochtans gemiddeld 28,8 finalisten per miljoen inwoners, Vlaanderen 2,8! Dat is tien keer meer.

Dat de kans groter is op een supertalent in landen die meer inwoners tellen, is evident. Toch scoren bijvoorbeeld de Joegoslavische deelrepublieken beter dan het voormalige geheel, dat toch groter was; om nog maar van Tsjechië en Slowakije te zwijgen. En hebt u al de medailles geteld van kleine landen als Denemarken, Oostenrijk, Zweden?

Het ligt ook niet aan onze infrastructuur. Het ligt aan onze Bourgondische mentaliteit. Vlaanderen heeft meer sportinfrastructuur per aantal inwoners dan onze buurlanden, Nederland incluis. Nederland organiseert zijn nationaal indoor atletiekkampioenschap zelfs in Gent, omdat het zelf niet over een overdekte atletiekpiste beschikt. Elk stadje heeft hier zijn badje en zijn judomatje. Zelfs wielerbanen rezen als paddestoelen uit de grond. In Oostende bijvoorbeeld zitten er meer konijnen en kabouters op de piste dan wielrenners. De atletiekpiste ligt er meestal even verlaten bij als het strand in de winter.

Het is inderdaad zo dat men in ons onderwijssysteem nog altijd denkt dat de hersenen smelten als men de spieren traint, maar wie dat werkelijk wil, kan al tien jaar naar een topsportschool. De dotatie aan de topsportscholen gedurende de laatste Olympiade bedroeg 6,897 miljoen euro, zonder de kosten voor onderwijs, alleen voor de sport. Er gaan op een aantal van 619 nog geen vijf leerlingen naar de Spelen. Zo worden die scholen gedegradeerd tot bezigheidstherapie voor sportleraars. Het gaat dus niet om de hoeveelheid centen, maar om de aanwending ervan. Zo werd er onlangs 500.000 euro cadeau gedaan aan de VUB om een studie uit te voeren over de 'na-carrière' van topsporters. Dit bedrag is hoger dan alle bedragen samen die ooit uitgekeerd werden aan afscheidnemende sporters. Ze kregen een oorkonde en drie kussen van de minister. Bevriende professoren moeten blijkbaar meer bediend worden voor bewezen diensten dan atleten. Ik moet atletiekgoeroe Roger Moens bijtreden als hij zegt dat er in geen enkel land zoveel gedaan wordt voor zoveel atleten, van wie velen met zo weinig talent. Het is hard, maar geld over de balk gooien is geen olympische discipline. Het gaat dus niet over geld, maar over beleid en mentaliteit.

Middelmaat is tot norm verheven. Atleten worden geknuffeld in hun sociaal statuut. Door gebrek aan een adequate omkadering en het ontbreken van een resultaatsverbintenis vervallen ze in de lethargie van een vaste job en breken ze niet door tot de absolute top. Het sportief pampermodel. Volgens ex-Blosobaas Paul De Knop trainen ze gemiddeld 18,4 uur per week. Dat is het niveau van een wielertoerist en een badmeester, niet van een topper. Onze sport is veradministreerd. Daar zitten al 25 jaar lang dezelfde mensen die de dienst uitmaken zonder enige resultaatsverbintenis op topsportniveau. Het BOIC is een veredeld reisbureau. Ze produceren meer studies en diagnoses dan medailles, en wachten in overlegplatformen, ontwikkelings- en stuurgroepen op hun pensioen. Door hen zit de topsport in de palliatieve zorgen en ze zouden beter de eer aan zichzelf houden en sportieve euthanasie plegen.

De functie van topsportmanager is een alibi voor de onkunde van onze minister van sport. Een sinterklaas zonder visie die een zak vol belastinggeld als snoepgoed uitdeelt tot meerdere eer en glorie van zichzelf. Als we alle overheidsmiddelen zouden verzamelen en spenderen aan een gestructureerd beleid en niet aan een persoonlijke propagandamachine, kunnen we weer meedingen voor een plaatsje op de Olympus. Politici lopen in Peking rond als randplebs. Ze schurken zich aan tegen de vedetten en zwelgen in zelfgenoegzaamheid. Ze feliciteren elkaar voor een dode mus. Niemand verdronken en geen man overboord.

We hebben een zee van mogelijkheden maar zijn verzand tot een poel van stilstand. Het zit in onze Vlaamse genen. Wielrenner Wim Van Sevenant werd deze week in Ichtegem door zijn burgemeester gehuldigd omdat hij voor de derde opeenvolgend keer LAATSTE werd in de Ronde van Frankrijk. Onze volksaard is één groot compromis. Wedden dat onze hockeyspelers, de biljarters van de grasmat, plechtig zullen ontvangen worden bij de Saksen-Coburgs in Laken? Ze zijn gesponsord door Baron d'Ieteren en kunnen in beide landstalen de Brabançonne zingen. Het absolute orgasme voor de olympische bobo's.

Jean Marie Dedecker is voormalig judocoach en voorzitter van LDD

DS, 22-08-2008