Drie musketiers


Het consumentenvertrouwen zakte vorige maand, zo meldde de Nationale Bank gisteren, voor de vierde keer op rij en bereikte het laagste peil in bijna drie jaar. De Belgen, zo blijkt, maken zich zorgen over de economie in het algemeen en hun baan in het bijzonder. De oplopende inflatie en afnemende koopkracht doen het vertrouwen ook al geen deugd.


Terwijl de 'waarde landgenoten' dus zorgelijk het lange weekeinde van de nationale feestdag aanvatten, heeft het Paleis een krachtig signaal naar het land gestuurd. Drie politieke tweederangsfiguren krijgen de opdracht om de volgende dagen na te gaan of het mogelijk is om 'op een geloofwaardige wijze een institutionele dialoog aan te vatten'. Elke ernstige waarnemer weet dat de kans dat dit trio slaagt, bijzonder klein is. Maar met een ontslagnemende premier zonder nieuw initiatief naar het defilé van 21 juli moeten, was voor het Hof geen optie. Dan maar Lambertz, de Donnea en Langendries.

Dat de koning - lees 'de Belgische politieke klasse' - bij deze lichtgewichten uitkomt, kan hilarisch lijken; het is spijtig genoeg niet meer dan een logisch gevolg van een politiek watervalsysteem. Een Vlaming kon het niet zijn. Want de Vlamingen hebben gegeven en vinden dat de andere gemeenschappen nu maar eens het veld in moeten. Gewezen MR-zwaargewicht Louis Michel mocht niet. Want zijn eigen Didier Reynders wenste niet in de schaduw te staan. Het opkomend zwaargewicht bij de PS Rudy Demotte kon ook al niet. Want zijn eigen Elio di Rupo gunde hem geen plaats onder de zon. Reynders en di Rupo samen konden niet. Want dat was voor de CDH van Joëlle Milquet onaanvaardbaar.

Even zag het er donderdag naar uit dat het Paleis wél een nieuwe weg zou inslaan. Het gedurfde scenario waarbij de Vlaamse minister-president Kris Peeters en zijn Franstalige evenknie Rudy Demotte zouden aftasten in welke mate een dialoog kan plaatsvinden, lag nadrukkelijk op de koninklijke tafel. Het werd door de Franstaligen gekelderd.

Na Reynders, Dehaene, Van Rompuy, Verhofstadt en Leterme zijn met deze drie musketiers nu zeer welwillende en zelfs geen onverstandige mensen aan zet. Maar hun politiek gewicht is onbetekenend. Hun waterkansje op succes is daarenboven meteen onderuit gehaald door de nieuwe deadline die N-VA gisteren lanceerde. Want na Kerstmis, Pasen en 15 juli weten we nu dat 1 augustus de nieuwe dag van de waarheid wordt. 'Als er geen uitzicht is op een staatshervorming houden we de eer aan onszelf', aldus N-VA.

Zo sukkelt ons land van deadline naar deadline, van een diepe crisis naar een nog diepere crisis. En is de bereidheid van de Franstalige politieke wereld om aan die broodnodige ernstige en evenwichtige staatshervorming te werken nog even ver af als een jaar geleden op 21 juli. Intussen, Sire, zijn er steeds minder Belgen.


Blog DS, 19-07-2008 (Peter Vandermeersch)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB