Winnaars & verliezers 14-06-2008
WINNAARS
1. Tom Vannoppen
Vorige week liet veldrijder Tom Vannoppen weten dat hij het voor bekeken hield. 'Ik kan het niet meer opbrengen, ik heb er het karakter niet voor', zei hij terwijl hij met een laatste krachtsinspanning zijn fiets aan de wilgen hing. Vorig jaar vocht Vannoppen nog tegen een depressie. Begin februari van dit jaar bleek dat hij dat deed door kicks op te zoeken: met 180 per uur voorbij een flitspaal scheuren, bijvoorbeeld. Of wat cocaïne door zijn neusgaten boren. Die coke had hij van Tom Boonen gekregen, vertelde hij toen kwansuis. Hoe durfde hij! De naam van de enige propere renner des vaderlands zo door het slijk halen.
Wat doet zo'n man in de rubriek Winnaars, vraagt u zich af. Wel, mindere goden dan Tom Vannoppen zouden deze week al een persconferentie hebben gegeven om triomfantelijk hun gram te halen: 'Had ik het niet gezegd, van Tommeke?' Maar niet Tom Vannoppen. Vannoppen zwijgt. Hij heeft dat soort aandacht niet nodig. Hij heeft er het karakter niet voor.
2. Rachel Agnew
We weten niet of ze even vuilgebekt is als haar standuppende broer Alex, maar grappig schilderen kan ze in ieder geval, Rachel Agnew. Geen enkele deelnemer aan De Canvascollectie wist het televisiepubliek zo te bekoren als zij. En ze komt niet eens uit Limburg. Faut le faire.
Nu we eraan denken: grappige schilderkunst, is dat geen nieuwe discipline, als we Rik Daems en Mark Eyskens even buiten beschouwing laten?
3. Peter Van Rompuy
Pieter De Crem weet het talent te vinden waar het zit. Zijn speeches worden voortaan geschreven door Peter Van Rompuy, de zoon van de grappigste politicus ten noorden van de taalgrens (als de camera's niet draaien, dan toch). Peter Van Rompuy is naar verluidt zijn atlantistische woordenschat druk aan het bijspijkeren en kan tussen duim en wijsvinger al heel precies aanduiden hoe lang 90 millimeter is. Zijn eerste grapje heeft ook al de pers gehaald, al ontkent hij volgens insiders met klem dat de omschrijving 'nearly new car' voor de Piranha-pantserwagen aan zijn brein is ontsproten.
4. Wouter Gabriëls
'Waarover gaat de politiek in godsnaam nog?' zei Wouter Gabriëls in maart nog in deze krant. Gabriëls was toen de kabinetschef van Guy Verhofstadt, en is de zoon van de op één na grappigste politicus ten noorden van de taalgrens (als de camera's draaien, dan toch). Hij kreeg na 10 juni zelfs een ministerspost aangeboden, maar hij bedankte feestelijk. Gabriëls gaat nu aan de slag als managing director Europees investeringsbankieren bij de Amerikaanse zakenbank Lazard. Het zegt ons ook niet veel, maar het is een financiële topjob, lezen wij in De Standaard, en dan zal het wel waar zijn.
5. Theo
Wie wil er niet een keer op de neus van Kim Cattrall zitten? Het klinkt anders dan we het bedoelen, maar u begrijpt waar we heen willen. De heren en dames van de Belgische brillenfabrikant Theo waren stomverbaasd toen ze in de bioscoop een van hun creaties zagen op de wulpse snoet van de zwoelste actrice uit de Sex and the City-film. Daar was niets over afgesproken, dus het kon alleen betekenen dat Kim die bril zelf gekocht had. En dat is een van de hipste dames van Hollywood! Of toch niet: la Cattrall (51) werd deze week te oud bevonden voor de titelrol in het toneelstuk Educating Rita. In de film uit 1983 speelt Julie Walters die rol. Zij was toen 33, maar zag er, toegegeven, 51 uit.
VERLIEZERS
1. Van Cau
De lange, diepe val van de voormalige Waalse minister-president en burgemeester van Charleroi, Jean-Claude Van Cauwenberghe, raakt bijna harde rots. Deze week voerden speurders voor het eerst huiszoekingen bij hem thuis en op zijn advocatenkantoor uit. Tot nu had Van Cau kunnen aanvoeren dat hij het slachtoffer was van een politieke afrekening, maar dat hij zelf niets te maken had met gesjoemel in Charleroi. Het gerecht vermoedt echter dat Van Cau gefraudeerd heeft bij de bouw van een sporthal. Sport was de dada van de man. Sport zou Charleroi zijn fierheid teruggeven. Veel fierheid blijft er niet meer over.
2. Waterdrinkers
Water is het voorbije jaar gemiddeld 31 procent duurder geworden. De bierprijzen zullen volgend jaar met slechts 3 procent stijgen. Kan het nog duidelijker, in deze tijden van dalende koopkracht. In de hemel is geen bier, dus drinken we het hier.
3. Van Daele
Generaal Van Daele ging bij Vlaams Belang lobbyen om een jaartje langer stafchef van het leger te mogen blijven. Collaboratie, heulen met de vijand, hoogverraad: het militaire jargon kent een brede woordenschat voor zulke praktijken. De krijgsraad wist er in vroeger tijden ook blijf mee.
4. Europa
Frankrijk en Nederland stemmen tegen een Europese grondwet en de politici verklaren de bevolking eerst te dom om er iets van te begrijpen. Daarna slaan ze mea culpa: zij zijn het die Europa te ingewikkeld gemaakt hebben.
De oplossing voor het toenemen euroscepticisme? Een nieuw, nog onleesbaarder akkoord, dit keer niet grondwet, maar verdrag genoemd. Over een verdrag hoeven immers geen referenda georganiseerd te worden. Maar dat was weer zonder de Ieren gerekend. Die meenden wél slim genoeg te zijn om het Verdrag van Lissabon door de bevolking goedgekeurd te krijgen. Quod non. Maar geen nood, denkt Brussel. De Ieren blaffen neen en de Europese karavaan trekt voorbij.
5. Wouter Van Bellingen
Hij kon 623 trouwlustigen samenkrijgen op de Grote Markt van Sint-Niklaas om hun huwelijk over te doen, maar een huwelijk tussen de Vlaamse progressieve partijen was te hoog gegrepen voor schepen Wouter Van Bellingen. Op de vraag 'Neemt u de andere progressieven tot uw wettelijke partner' kreeg hij een koud neen van zijn eigen schoonmoeder, Bettina Geysen, en van grote broer SP.A.
6. Tom Boonen
Deze week is duidelijk geworden waarom Tom Boonen zo snel kon rijden. Met zijn auto, welteverstaan. 180 op de ring van Mol, waar 120 het maximum is. 120 in Postel, waar slechts 70 is toegelaten. Tom rijdt immers op speed. Met als gevolg dat hij de Tour de France mag volgen. Ook in de auto, welteverstaan.
7. Tony Mary
Zelfs een hengst trapt niet zo hard na als Carl Decaluwé, de mediaspecialist van de VRT. Na het kritische Rekenhof-rapport over de contracten tussen de VRT en de productiehuizen, noemde Decaluwé de vorige VRT-manager Tony Mary een cowboy, die met zijn megalomane plannen de VRT recht naar de afgrond leidde. Als het van Decaluwé afhing, had Mary naar zijn ontslagpremie van 775.000 euro kunnen fluiten. Toch een beetje op uw woorden letten, meneer Decaluwé. Cowboys schieten terug.
DS, 14-06-2008 (ls)
__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB
|