Er bestaat een grote variatie in de manier waarop ongeneeslijk zieke patiënten het slechte nieuws over hun levenseinde willen vernemen van de arts. Dat blijkt uit een studie van de onderzoeksgroep Zorg rond het Levenseinde van de Vrije Universiteit Brussel (VUB). "De ene wil alle mogelijke informatie op een onverbloemde wijze, terwijl de andere vermijdt om de harde waarheid te aanhoren."

Onderzoekers Dr. Reginald Deschepper en Prof. Dr. Luc Deliens voerden gesprekken met terminaal zieke patiënten, artsen en hulpverleners. Bedoeling was te achterhalen welke de barrières zijn die kunnen verhinderen dat patiënten optimaal geïnformeerd worden over hun toestand.

Uit dat onderzoek blijkt onder meer dat patiënten de overtuiging blijven hebben dat artsen een gebrek aan tijd hebben om alles uit te leggen. Terwijl artsen er ook rekening mee houden dat patiënten zaken verkeerd kunnen begrijpen. Artsen vinden bijvoorbeeld dat liegen onder geen beding kan, maar toch menen sommigen dat "het niet altijd moet uitgesproken moeten worden".

De onderzoekers besluiten dat het "doseren van de waarheid" de voorkeur krijgt van veel patiënten en artsen, maar dat het toch ook zekere risico's inhoudt. "Valkuilen zijn bijvoorbeeld het achterhouden van informatie of een te paternalistische houding, waarbij de arts al te zeer voor de patiënt beslist", klinkt het. (belga/sps)
http://www.hln.be/hln/nl/962/Gezond...er-ziekte.dhtml

Ik vind ook dat er een enorm verschil is tussen de manieren waarop mensen willen worden ingelicht. Persoonlijk zou ik duidelijk willen weten waar ik sta, maar ik kan me al inbeelden dat zulk nieuws voor sommige mensen alle zin om verder te leven beneemt. Toch is het moeilijk om in te schatten welke mensen nu exact willen weten hoe het met hen is gesteld en welke mensen opteren voor de halve waarheid.
Stel je voor dat je op de vragenlijst voor je medisch onderzoek een bolletje mag inkleuren over hoe het nieuws gebracht moet worden...