In dezelfde categorie als de vorige post: Als wij onze mond houden dan verandert er niets! Dus hopelijk laten onze sporters van zich horen. Maar toch: ik stel mij behoorlijk wat vragen bij het feit dat de Olympische Spelen jaren geleden aan China zijn toegewezen, en dat blijkbaar zonder veel voorwaarden.
Ik las onlangs dat er al verscheidene arbeiders gestorven zijn bij het bouwen van Olympische gebouwen, maar dat dit vaak systematisch verzwegen wordt omdat de arbeidsomstandigheden er heel slecht zijn...

Ik begrijp niet dat een organisatie zoals het IOC zoiets kan/wil tolereren. Oké ik begrijp dat de nadruk op sport moet liggen, maar ik zou denken dat 'sport' zoiets is als 'entertainment' (ook broodwinning, maar de hoofmoot is entertainment). En mijnsinziens is entertainment nog steeds ondergeschikt aan universele mensenrechten!

Ik zie ook niet direct een oplossing: maar negatieve publiciteit over China zou al een heel sterk middel kunnen zijn in onze wereld anno 2008...
Laat ons hopen dat de beelden van de Olympische Spelen zich niet zullen beperken tot de uiterlijke schijn van de (het moet gezegd) prachtige gebouwen die zijn opgetrokken. ... maar door wie en op welke manier...

---------------------------------------------------------------------
BOIC snoert atleten niet de mond
BRUSSEL - Onze Belgische atleten mogen vrij kritiek uiten op de mensenrechtenschendingen in China. Het BOIC zelf doet geen politieke uitspraken.

Het Belgisch Olympisch Comité werd de afgelopen maanden overspoeld door vragen van mensenrechtenorganisaties, vakbonden, politieke partijen en journalisten. Zou het BOIC de mensenrechtenschendingen in China publiek veroordelen? Was de federatie bereid om het Internationaal Olympisch Comité te vragen druk uit te oefenen op de Chinese regering? En was ze van plan om de atleten een spreekverbod op te leggen, zoals de Britse en Australische olympische federaties dat deden?

Maandagavond boog de raad van bestuur van het BOIC zich over die vragen, gisteren werd het officiële standpunt wereldkundig gemaakt.

De atleten kunnen opgelucht ademhalen, ze mogen zonder muilkorf naar Peking. 'Als een atleet het nodig of nuttig acht om zich uit te spreken over de mensenrechtenschendingen of de milieuvervuiling, dan is hij vrij om dat te doen. Weliswaar op persoonlijke titel', zegt Luc Rampaer, woordvoerder van het BOIC.

Het Belgisch Olympisch Comité zelf doet geen uitspraken over de wantoestanden, ook al hebben ngo's als Amnesty International daarop aangedrongen. Rampaer: 'Net zoals het IOC zijn wij een apolitieke en areligieuze organisatie. Onze taak is om met sport bezig te zijn en om de atleten in zo gunstig mogelijke omstandigheden te laten presteren. Wat niet betekent dat we niet gevoelig zijn voor de wantoestanden. Net zoals het IOC zijn we er trouwens van overtuigd dat de Spelen een gunstige invloed zullen hebben op de mensenrechten in China.'

Rampaer wijst erop dat de atleten wel in hun vrijheid beperkt worden door het Olympisch Charter. Dat moeten alle 10.000 atleten die aan de Spelen deelnemen, onderschrijven. In het Charter staat expliciet dat 'elke vorm van politieke, religieuze of raciale propaganda verboden is in het olympisch dorp'.

Rampaer: 'Die beperking is vooral een beperking in de ruimte. Binnen het olympisch dorp zijn politieke uitspraken of protestmarsen verboden, omdat die niet stroken met de geest van de olympische beweging. Maar daarbuiten, bijvoorbeeld in een hotel of televisiestudio, mogen de atleten zeggen wat ze willen.'

Tijdens de vorige Olympische Spelen, in 2004 in Athene, legde het IOC ook een blogverbod op aan de atleten. Of die regel ook dit jaar geldt, is nog niet uitgemaakt. In maart hakt het IOC de knoop door. 'Het lijkt me onwaarschijnlijk dat ze dat verbod zullen kunnen aanhouden', zegt Rampaer. 'De atleten zijn zo vergroeid met hun computer, het is hun manier om in contact te blijven met het thuisfront. Veel sporters hebben ook een eigen website.'

Naast het Olympisch Charter moeten de Belgische atleten een gedragscode van het BOIC ondertekenen. 'Daarin beloven ze bijvoorbeeld om 48 uur voor de wedstrijd beschikbaar te zijn voor de pers en om de officiële kledij te dragen tijdens ceremonies, maar ook om geen doping te gebruiken. Onze atleten zijn een uithangbord voor ons land, we willen niet dat ze het Belgische imago besmeuren.'

De politieke partijen Groen! en Ecolo vroegen het BOIC om op de trainingspakken van de sporters het logo van Amnesty aan te brengen, als protest tegen de mensenrechtenschendingen. Op dat verzoek kan de federatie niet ingaan, 'omdat het IOC-reglement dat verbiedt', aldus Rampaer.

Het BOIC engageert zich wel om in de toekomst garanties te eisen van de fabrikanten van de Belgische sporttenues. Enkel als de arbeidsomstandigheden van hun personeel in orde zijn, kunnen ze leveren aan het BOIC.

Het BOIC belooft ook om 'zeer objectieve informatie' te geven aan alle deelnemers aan de Olympische Spelen. Rampaer: 'We zullen atleten, coaches en begeleiders inlichten over praktische zaken als temperatuur en luchtvochtigheid in China, maar ook over de kwesties die gevoelig liggen.' Daarvoor heeft het BOIC al verkennende gesprekken gevoerd met Amnesty.


Bron: www.standaard.be, donderdag 24 januari 2008.

__________________