Hoe omgaan met de media
Je kunt ervoor kiezen om niets te zeggen.
Niemand is verplicht om in te gaan op vragen van journalisten. Soms dringen journalisten aan. Dan nog kan je nee zeggen.
Het kan goed zijn om wel met journalisten te spreken.
Bijvoorbeeld omdat je wil dat de feiten bekend worden, en dat de media juiste informatie verspreiden. Het kan ook dat je anderen wil waarschuwen of oproepen tot verandering.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Je kunt je laten bijstaan door een hulpverlener, bijvoorbeeld van Slachtofferhulp. Ook de aanwezigheid van iemand uit je eigen omgeving kan een grote steun betekenen.
Je kunt vragen om anoniem te blijven.
Soms wil je je verhaal kwijt, maar niet zelf in de belangstelling staan. Maak goede afspraken met de media.
Alles in een keer vertellen?
Soms tonen vele media belangstelling. Denk erover na of je je verhaal telkens opnieuw wil vertellen, of liever één keer, op een gezamenlijk persmoment.
Blijf bij de feiten.
Vertel liever wat te weinig dan te veel. Ga niet in op al te persoonlijke vragen, zoals burenruzies of familievetes. Let er ook op dat je niets vertelt over het privéleven van anderen.
Bescherm kinderen.
Kinderen hoeven niet afgeschermd worden van de media, maar ze moeten wel goed voorbereid worden. Spreek goed af tussen kinderen en ouders, in beide richtingen, wat kan en niet kan.
Een probleem met beelden?
Media hebben ook beelden nodig. Als een bepaalde foto/opname je stoort, kan je vragen om die niet meer te publiceren/uit te zenden. Doe dat desnoods schriftelijk.
Wat als het fout loopt?
Soms worden de feiten verkeerd weergegeven of worden er dingen in je mond gelegd die je niet hebt gezegd. Vraag de betrokken reporter om dit recht te zetten. Je kunt je ook richten tot de Raad voor de Journalistiek. (vbr)
Raad voor de Journalistiek, Wetstraat 155, 1049 Brussel.
info@rvdj.be
DS, 28-01-2008