De trein is gezakt


Een lezer vertelt een minder fraai kerstverhaal. Op 24 december wil hij samen met zijn vrouw met de trein van Gent naar Mechelen. In Dendermonde staat hun trein plots stil. De bestuurder verlaat zijn cabine en laat de gestrande reizigers weten dat ze een andere trein mogen zoeken. Zijn spoorbond staakt immers. Wat later horen de reizigers dat ze het best de trein naar Brussel kunnen nemen, waar ze - u raadt het al - de aansluiting naar Antwerpen op een haar na missen.


Het is geen mooi jaareinde wat de NMBS ons voorschotelt. Op kerstavond en op oudejaarsavond staakt de Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel (OVS). Wanneer en waar er treinen gaan rijden; geen spoormens die het weet of die het wil zeggen.

De OVS-staking komt bovenop de woede van vele reizigers om de nieuwe dienstregeling.

En alsof dat nog niet genoeg is, laten spoorspecialisten nu weten dat het met de stiptheid van de treinen in ons land bergaf gaat. Volgens de criteria van de NMBS zal dit jaar 89,3 procent van de treinen op tijd zijn gekomen. Dat is een daling van 1,5 procent in vergelijking met vorig jaar. Het cijfer is het slechtste resultaat sinds 1998.

Bijna 9 op 10 lijkt nog aanvaardbaar. Maar dat is het niet als u bedenkt dat een trein die vijf minuten te laat is, ook nog een stipte trein is volgens deze telling. En dat zo'n tragere trein waardoor u nipt uw aansluiting mist, ook nog een stipte trein is.

Als stipt werkelijk betekent wat het moet betekenen (op tijd dus), dan reed slechts 47 procent van de treinen dit jaar helemaal volgens het boekje. Minder dan de helft dus. Een herexamen dringt zich op.

Het siert de spoorwegen dat ze de feiten niet ontkennen. Het is de schuld van de koperdiefstallen, van de brand bij het ondertractiestation van Brussel-Zuid, van de brand in het seinhuis van Puurs, van de stakingen... Maar intussen klaagt Bruno Tuybens, tot voor enkele dagen de bevoegde SP.A-minister, over de lethargie aan de top van het bedrijf.

Uiteindelijk zal het de reizigers worst wezen wat de precieze oorzaak is van het tijdverlies. Net zoals het een magere troost is dat wie met de wagen naar Brussel pendelt, nog vaker onvoorzien tijdverlies lijdt in structurele files, kijkfiles en ongevallenfiles.

Het stemt alvast niet hoopvol dat het spoor en de mobiliteit geen plaats kregen in het beperkte regeerprogramma van Verhofstadt III (men was zelfs bijna vergeten een minister van Mobiliteit aan te wijzen). Vraag is vooral wat er na Pasen gaat gebeuren met het oranje-blauwe voornemen om tegen 2011 liefst 25 procent meer reizigers op de treinen te krijgen. Dat het geld zal kosten, is duidelijk. Met enkele dubbeldekstreinen extra komen we er niet. Er zal fors geïnvesteerd moeten worden in het verouderde materiaal, in de dichtgeslibde Noord-Zuidverbinding en - vooral - in een betere relatie met de reizigers.


DS, 27-12-2007 (Bart Dobbelaere)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB