Ik maak vaak onbewust ook nog een dt-fout.

Ik ken alle regels en ik kan elke zin zonder dt-fout schrijven, dus ben ik perfect in het gebruik van dt.

Niet dus! ik durf wel eens iets als "ik wordt" te schrijven, misschien omdat ik gewoon ben van wordt te schrijven (zoals in het aangehaalde artikel). Ik weet niet hoe het komt, maar als ik dan mijn tekst nalees denk ik vaak van "wat doe ik hier nu weer?"

Ik denk dus dat het vooral een verlies van concentratie of uit gewoonte is. Of ligt de fameuze internet/msn/chat/sms/... taal mee aan de basis van dit kwaad?

(en nu heb ik deze tekst 3 keer nagelezen op een dt fout )