Weer eens een mooi voorbeeld van de positieve gevolgen van een vereningd Europa. Samen staan we sterk, en daar geloof ik in. Samen kunnen we voor een antwoord (investering...) zorgen op de steeds stijgende vraag naar melk. Samen kunnen we het aanbod vergroten.

Dit is ook weer een mooi staaltje van de conjunctuurbeweging. Eerst stijgen, stagneren, dalen en dan weer stijgen. De melkplassen (die een doorn in het oog waren voor iedere mens die zelfs maar een beetje begaan was met ons milieu) waren een gevolg van de neergaande beweging, nu gaat het weer beter en zijn de plassen verdwenen.

Nog even dit, 12 000 koeien?
Het spreekt vanzelf dat de herstructurering van de sector sporen heeft nagelaten. Sinds de invoering van de melkquota verminderde het aantal koeien in België met meer dan 40 procent, van 993 871 in 1984 tot 593 788 op dit ogenblik. Het aantal bedrijven met melkkoeien daalde in diezelfde periode met liefst 62,5 procent van 47 053 tot nog amper 17 639. Ik dacht steeds dat er veel meer melkkoeien waren. Weer een misvatting uit de wereld.