Wat eerst in me opkwam, of liever op mijn gezicht verscheen was een glimlach. Maar ja, dat zal wel aan mijn enorm vermogen tot visualisatie liggen. Als ik iets geks lees schets ik daar meteen een beeld van, en vaak leidt dit tot grappige taferelen (heerlijk, mijn hersenspinsels).

Om eerlijk te zijn, lijkt dit me de ideale oplossing voor ons energie-probleem. Alleen heb ik zo mijn bedenkingen. Wie gaat juist waar en hoeveel en op welk manier plaatsen. Ik vrees voor een soort machtsstrijd met een verzadiging als gevolg (tijdens de koude oorlog waren er ook genoeg atoomwapens om de aarde 11 maal te vernietigen...).

Hopelijk gaan ze met een goede ingesteldheid en vooral doordachte taktiek te werk.