Ik moet toegeven dat ik dankzij Neles lange uiteenzetting, toch enigszins kan inkomen in wat ze zegt.
Ik denk dat je mag van uitgaan dat jaloezie iets is dat je niet kan ontwijken. (Corrigeer mij als ik verkeerd ben want de tijd dat ik nog een relatie had ... ) Volgens mij is jaloezie iets vrij natuurlijks waar iedereen mee te maken krijgt. En als je dan stelt dat jaloezie altijd negatief is, dan hebben we wel een probleem. Toch?!

Dus is de vraag dan inderdaad: Kan je daar mee omgaan en buig je die jaloezie om in trots en een compliment voor je partner, of laat je die jaloezie zijn gang gaan met alle gevolgen vandien? Ik kan best begrijpen dat je gevoelens van jaloezie zo kan uiten dat je liefde duidelijk wordt.

Als ik nu even gewoon naar vriendschapsrelatie overschakel, dan kan ik best toegeven dat ik jaloers ben op mensen die keigoed een instrument kunnen spelen. En ik zeg dat ook tegen die mensen. Ik zeg dat ik het geweldig vind hoe zij dat kunnen en dat ik daar best wel jaloers op ben. Wil dat dan zeggen dat ik hen dat niet gun? Absoluut niet, want ieder heeft zijn talenten. Is dat een compliment voor die mensen? Ja, dat denk ik wel.

Ik hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik zeg. Maar mijn instelling blijft wel dat jaloersheid absoluut in de basis negatief is. Het is echter aan iemand zelf om daar mee om te gaan en daar een positieve uiting aan te geven.

__________________