Rond de seksualiteitsbeleving van rusthuisbewoners bestaan er vandaag nog te veel taboes en vooroordelen. Bewoners van rusthuizen beleven meer plezier aan hun seksuele contacten dan vaak wordt gedacht. Dat blijkt uit een recent thesisonderzoek aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Agoge Eva Bossuyt onderzocht op welke manier intermediairs - dat zijn de personen die dagelijks in contact komen met de bewoners - in rust- en verzorgingstehuizen (RVT's) omgaan met seksuele behoeften van de bewoners.

Alles verloren?
Volgens Bossuyt hanteren RVT's nog te vaak de visie dat hun bewoners alles verliezen. Niet alleen hun sociale contacten of bijvoorbeeld de zeggenschap over hun financiën, maar dus ook hun seksuele behoeften. "Ze denken dat ze moeten ingrijpen wanneer ze met seksualiteit geconfronteerd worden omdat ze denken dat de bewoners daar zelf niet competent genoeg voor zijn", klinkt het.

'Incesttaboe'
Nog een andere verklaring is het zogeheten 'incesttaboe'. Dat houdt in dat de kinderen van seksueel actieve koppels zich niet kunnen of willen voorstellen dat hun ouders seksuele betrekkingen hebben. "De intermediairs denken bij de seksuele contacten van bewoners ook aan hun eigen ouders en zijn daardoor vlugger geneigd om die seksualiteit te verbieden", luidt het.

Roddelcultuur
Andere mogelijke belemmerende factoren zijn de familie, de infrastructuur van het RVT, de typische roddelcultuur en het gebrek aan een beleidsvisie over seksualiteit. Door dat gebrek moeten intermediairs een beroep doen op hun eigen referentiekader en handelen ze volgens Bossuyt naar eigen normen en waarden. "Maar de meesten verklaren dat ze nooit geïnformeerd geweest zijn over dit thema en geven toe te weinig achtergrondinformatie te hebben." Volgens de thesisstudente is er dringend meer onderzoek nodig naar het thema en moet het zo snel mogelijk uit de taboesfeer gehaald worden. (belga/svm)

Bron: http://www.hln.be/hlns/cache/det/ar...nBottomArtikels