actualiteitsforums - Enkele post bekijken

Spaans voor kleuters

Spaans voor kleuters. Is dat niet al te belastend? Nee. Juist omdat ze kleuter zijn leren ze gemakkelijker.

De ouders van Tamara hebben een huisje in Alicante. Iedere zomer, herfsten kerstvakantie gaan ze daarnaartoe. Daarom leren haar ouders Spaans en daarom zit ook Tamara nu op een cursus Spaans. Iedere woensdagmiddag, tussen school en paardrijden in, gaat ze naar de Lorre Language Club in Voorburg, speciaal voor kinderen op de basisschool. Les krijgt ze van de Spaanse Margarita. Ze vindt het ’hartstikke leuk, ’maar sommige woordjes zijn wel moeilijk’.

De Lorre Language Club is het idee van Voorschotenaar Patrick Reuser. ,,Speciaal voor kinderen tussen vier en elf jaar. Een vreemde taal leer je nu eenmaal beter als je jong bent. En vreemde talen worden steeds belangrijker.’’ De afgelopen jaren zette Reuser taalclubs op in Voorschoten, Wassenaar, Bloemendaal, Heemstede, Oegstgeest, Zoeterwoude en Voorburg. Er zijn clubjes Engels, Frans en Spaans, altijd onder begeleiding van een native speaker. Een taalclub Chinees is in de maak.

,,Misschien kijk ik ver vooruit, maar volgens mij is Chinees de toekomst. Als ouders hun kind nu naar een Chinees taalclubje brengen, heeft het over tien jaar een enorme voorsprong.’’

Is de Lorre Languageclub dan geen elitair prestigeclubje waar kinderen na een intensieve schooldag opnieuw aan de bak moeten omdat pa en ma dat zo graag willen? ,,Nee’’, bezweert Reuser. ,,De Lorre Language Club is nadrukkelijk speels van opzet. Leren gaat er ongemerkt. Kortgeleden kwam een moeder uit Wassenaar naar mij toe. ’Mijn dochter beweert dat ze bij u niets leert’, zei ze. Mooi, antwoordde ik. Houden zo. Daar keek die moeder raar van op, maar ik vind dat een juiste houding. Alleen al het feit dat ze de beginselen van een native speaker meekrijgen, dat ze die taal op een natuurlijke manier verwerven: dat is veel beter dan een paar volzinnen in je hoofd stampen. Bovendien kunnen kinderen veel hebben.’’ Deze woensdagmiddag speelt Margarita galgje met haar klas van vijf leerlingen. Het alfabet staat op het bord, de kinderen mogen telkens een letter uitzoeken. ,,La letra jota’’, zegt Wiebe tegen Tamara, die het woord mocht bedenken. Verwarring alom. Wat was ook alweer de letter jota? Na de les vertelt Wiebe (10): ,,Wij zijn deze zomer op vakantie geweest in Panama. Daarna wilden mijn zusje en ik meer weten van Spaans. De tuinman en de kokkin van het huis spraken namelijk Spaans.’’

Kristine, het achtjarige zusje van Wiebe, zit ook op de Lorre Language Club. Hun moeder, die ze na de les komt ophalen: ,, Ik heb niet bedacht dat ze Spaans moesten doen. Dat wilden ze helemaal zelf, maar ik vind het hartstikke leuk dat ze die belangstelling hebben. Zelf spreek ik geen woord Spaans. Ik heb lang gezocht naar cursussen voor kinderen. Nergens iets te vinden, en toen bleek dit om de hoek te zitten.’’

Volgens Reuser is hij de enige in Nederland die op deze schaal en volgens dit concept taalcursussen aanbiedt. ,,Er zal heus wel ergens een particulier clubje zijn, maar op deze manier, op reguliere basis, bestaat het nergens.’’

In het Zoeterwoudse verenigingsgebouw van de kerk zitten op dinsdagmiddag Kelly, Elise, Godelieve en Annesophie om de tafel. Ze krijgen Engelse les van Bronwyn Lucas. ,,What colour is your mother’s hair?’’ Welke kleur haar heeft je moeder? vraagt Lucas aan het jonge viertal dat bij haar aan tafel zit. ,,My mother heeft een beetje black en een beetje brown’’, probeert Kelly van zeven. ,,En kunnen jullie dit zeggen? vervolgt Lucas, in het Engels: ,,Queen.’’ ,,Kwieieien’’, zeggen de vier meiden in koor. Moeder Miranda de Jong komt haar dochter Kelly na afloop van het Engelse clubje ophalen. ,,Dit is het derde jaar. Kelly ging al toen ze nog in de kleuterklas zat. Daar werd soms wel raar op gereageerd. Maar ik ben hartstikke tevreden. Ze zegt regelmatig Engelse dingen tegen mij. En ze vindt het zelf ook leuk, nou ja, meestal. Soms moet ze een beetje aangeduwd worden. Het is de moeite waard. Tja, Engels is toch de nummer één taal, hè?’’ Naar haar zin heeft Kelly het wel, maar het was niet haar eigen idee om Engels te leren. Na de les vertelt ze: ,,Ik moest van mijn moeder, want die zegt dat het hartstikke handig is als je later groot bent.’’ Haar klasgenootje Godelieve: ,,Ik wilde zelf, maar mijn moeder wilde ook dat ik zou gaan.’’

Sommige ouders zouden hun kind het liefst met tweeënhalf jaar naar een taalclub sturen, is de ervaring van Reuser. ,,Die moet ik echt teleurstellen. Om een andere taal te kunnen leren, moeten de kinderen wel een basis in hun moedertaal hebben. Als je nog geen drie bent, ben je de Nederlandse taal nog niet machtig. Vanaf vier jaar zijn ze welkom.’’

De ouders die hun kinderen naar de Lorre Language Clubs brengen zijn volgens Reuser mensen ’die het voordeel van een vreemde taal inzien’. ,,Dat zijn doorgaans gewoon Nederlandse mensen, die vaak wel een link met het buitenland hebben. Ze hebben een broer of zus in het buitenland of werken bij een internationaal bedrijf als Shell.’’

In het lokaal van Margarita wordt aan het einde van de les ’het spel met de kaartjes’ gespeeld. Alle kinderen krijgen kaartjes met Spaanse woorden, uit een zakje worden bijpassende plaatjes getrokken. Om vier uur, als de les is afgelopen zegt Margarita: ,,Jongens, Damian ha ganado.’’ ,,Wat is akanado?’’ vragen de kinderen uit haar klas. ,,Dat Damian gewonnen heeft,’’ zegt Margarita. Die volzin is nog een beetje te hoog gegrepen voor haar leerlingen.

Trouw, 15-12-2004